ваша взяла ваша праўда, ваш верх

в виде исключения выняткам

в годах у веку
Пападдзя – кабетка ў веку, зваць яе Нянiла. А. Паўловiч.

в два счёта раз-два, у два мiгi
Ён табе раз-два зробiць. Дамэйкi. У два мiгi абмэбляваў рэдакцыю. А. Уласаў.

в долгий ящик на сьвятое нiколi

в жизни (чьей-либо) на вяку
[Шмiд] саўсiм ня знаў вёскi i бадай першы раз на сваiм вяку ўбачыў мужыка. Дзядзька
Пранук.

в заключение на астатак (канчатак)
Мучыла [жыцьцё] яго [сiрату] доўгiя ночы, цэлыя месяцы i на астатак […] накiнулася
на апошнiя мiнуты. Ядвiгiн Ш. На канчатак скажу, што хацеў бы ў невялiкай брашурцы
безiменна, пад псэўданiмам выдаць сатыры. Г. Леўчык.

взбрело в голову уроiлася ў галаву, прышло да галавы
Што мне ўроiлася ў галаву, якi тут зьвязак? М. Гарэцкi. Лесьнiкi […] лiчаць сябе за
гаспадароў у вёсках i робяць, што да галавы прыйдзе, нiкога не баючыся. Наша Нiва,
1907, 21 снеж.

взять в толк дабраць розуму, дадумацца, даўмецца
Астраном нiяк ня мог дадумацца, як мог пазнаць просты мужык, што будзе дождж.
У. Галубок.

взять себе за правило паставiць сабе за ўказ
I вось як памёр Янка, дык Гануля надта ўжо ўбiвалася па iм, галасiла i пры гэтым
паставiла сабе за ўказ замуж больш не выходзiць. Аляхновiч-Чэркас.

видимое дело ясная рэч

в конце концов урэшце, урэшце-такi, на астатку, на астатак
Доўга цi не балявалi гэтак бацька з сынам, але ўрэшце мяса скончылi. Ват-ка. Пакуль
бiлетных аглядалi, то ён i сядзеў, i еў, i тупаў, а ўрэшце-такi i да яго прыйшла калейка.
Алiпенчык. Гапцуль на астатку глынуўшы мерку квасу, агладзiў бараду i […] разьлёгся на
ложку. У. Галубок. На астатак, i з казакамi ўнутраная вайна непатрэбная для той унii
праклятай была. А. Фiлiповiч.

вне себя непрытомны
Я, як непрытомны, выскачыў на двор, ды давай у адзiн голас выць: «Гвалт!» Ядвiгiн Ш.
Хмары, як непрытомныя, паўзлi ўсё блiжэй i блiжэй к сонцу. У. Галубок.

внести лепту зрабiць унёсак

внести ясность зьясьнiць, высьвятлiць

в нетях у прочках; не стыкацца (дзе)
Ён у прочках. В. Ластоўскi.

во весь дух што маючы духу, як мага
Госьць, не чакаўшы доўга, iрвануўся ў бок i, нягледзячы, што бяз дольнай апраткi, што
маючы духу, заскакаў па дарозе. У. Галубок. 

во время оно за часаў даўных, празь вякi
У Нямеччыне за часаў даўных, дзе край мудры, багаты i народ панаваты, трох зладзеяў
было вельмi слаўных. Стары Улас. Колiсь празь вякi, у нашым краю, жыў багаты зямянiн.
К. Каганец. 

во все глаза вочы вылупiўшы
Гляджу, вочы вылупiўшы, дый нiчога не разумею! — Ажно бачу: сунецца воз… Ядвiгiн Ш. 

во все тяжкие на ўсе застаўкi

возводить напраслину напаставаць
Селянiн: Вот i цяпер ня ведаеш нiчога, толькi напастуеш на мяне. А я анi паўчалавечка
ня бачыў i паўслоўка не казаў. К. Марашэўскi. Пар.: н а п а с ь ц ь ‘’навала, перасьлед,
бяда’’.

войти во вкус пачуць (пазнаць, паняць) смак
А Гапцуль тым часам, толькi яшчэ пачуўшы самы смак, спаражнiў яшчэ чатыры мiскi
крупнiку. У. Галубок.

вот именно праўда што
[Старэйшая:] У нас мацi-iгуменьня сурова жыцiе блюдзе […] – Ах, праўда што:
сурова, — вясёла засьмяяўся хлопец. М. Гарэцкi.

в отместку у адплату
Дрэўцы […] вымiралi праз ласку дуба, жадаючы ў адплату i яму пагiбелi. У. Галубок. 

в отсутствие (кого) без… (каго), бяз бытнасьцi (каго), за нябытнасьцю (каго), у
нябытнасьцi (каго)
Мяшчане бяз бытнасьцi яго [пана Юрыя] — ураднiку яго тамашняму маюць давацi
дроў […] як кляча павезьцi можаць. Акты 1554 г. У нябытнасьцi […] пана Чапiнскага […]
Iгнатоўскi, бяз даньня жаднае прычыны, заступiўшы на дабравольнай дарозе таго
дойлiду, зь сяла Цешулянцаў […] нялiтасьцiва зьбiў-змардаваў. Акты 1639 г.

воцарился мир стала замiрэньне
Ён стаў расказваць, як яны Балканы пераходзiлi […] як, перайшоўшы Адрыянопаль
стала замiрэньне. К. Каганец.

во что бы то ни стало на гвалт
Помач няшчасным на гвалт была патрэбна. М. Багдановiч. Разумець гаспадарку
вучыцелю нiчога ня шкодзiць, але […] трэба i другiх навук; для гэтага iм на гвалт
патрэбна штолета зьбiрацца на курсы. Наша Нiва, 1909, 18 чэрв.

в полной уверенности пэўны сабе
Старшыня сьмела сеў, а сам пэўны сабе: «Буду лгаць». А. Паўловiч.

в присутствии (кого) пры… (кiм), пры бытнасьцi (каго)
Пры бытнасьцi […] пана Лiсоўскага […] абцяжлiве жалаваў […] айцец Антонi Сялява.
Акты 1633 г. Бутрым: Кажа [Мiкола]: ня хораша было мне, калецкаму рэгiстрату,
гаварыць з табой – мужычком – пры людзёх вялiкай важнасьцi. У. Галубок. 

в разгаре у самым руху
Кiрмаш быў у самым руху. У. Галубок. 

в расцвете лет у квеце веку
Зьдзiвiсься, што не разумела шчасьця, скрытага ў маладой, на пачатку, або ў квеце
веку, сьмерцi. К. Сваяк.

время от времени час ад часу, раз ад разу
Толькi час ад часу, седзячы на ейным [сястры] ложачку, Янка моўк. Лiшнi. Жонка
баiцца да яе [белае дзяўчыны] загаварыць, толькi дзiвiцца на яе раз ад разу.
К. Каганец.

в самом деле запраўды, напраўду

в своём уме у радзе, прытомны
Няма, браткi, большага шчасьця на гэтым сьвеце, як калi чалавек у галаве мае розум i
навуку. Тады ён толькi можа быць у радзе, жыць у дастатках. К. Калiноўскi. Уздуцьцё
[кароў] – гэта хвароба раптоўная, наглая, але не такая ўжо страшная, як аб ёй
думаюць. Трэба толькi быць прытомным i ўмела ўзяцца да лекаў. Наша Нiва, 1909, 18 чэрв. 

в свою очередь сваiм парадкам
Беларускаму дзiцяцi трэба куды болей дарма патрацiць часу на разгадку незразумелага
ў мове, а на навуку сваiм парадкам трэба класьцi сiлы. Л. Гмырак.

всё и вся усё чыста
Аб чым толькi нi папытайся, усё чыста ён [дзядзька Антон] табе так раскажа, што
цэла рэч у галаве ясьней неяк стане. «Дзядзька Антон». Язэпку ўсё чыста цiкавiла, а
найбольш ён любiў сонейка. Г. Леўчык.

всё как есть цэлая праўда
Мы мужыкi, браты вашыя, мы вам будзем гаварыць цэлую праўду, толькi слухайце нас!
К. Калiноўскi.

в сердцах з злосьцi
[Iван] аж плюнуў нiбы з злосьцi. Стаў казаць [Iгнату]… «Пан Iгнат! Пакiнь ты
спрэчку». А. Паўловiч. 

в силах (быть) мець змогу
Народ, якi з самага пачатку свайго нацыянальнага жыцьця мае змогу вырабiць такую
паэзiю, зможа i перамагчы ўсе перашкоды. С. Палуян.

в случае необходимости у разе патрэбы
Пасылайце жальбы на пiсьме, а ў разе патрэбы – наўмысных хадакоў. М. Гарэцкi. Па
гэтых зарэзах, у разе патрэбы, мы можам у некалькi мiнут напiлаваць бэлек верхнiх i
нiжнiх. Беларускi дзень, 1928, 1 студз.

вступить в возраст увайсьцi ў леты
Я ўвайшоў у леты i застаўся на службу ў той самы тэлеграф на чыгунцы. I. Пiлiпаў.

всю жизнь цэлы век
Так волi нам ужо i ня будзе: век цэлы плацi. К. Калiноўскi. Падумаўшы, наш Яська так
сабе гавора: «Празь дзесяць рублёў на цэлы век гора?» Стары Улас. Так цэлы век свой
хадзiлi яны [журавель i чапля] адзiн да аднаго ў сваты. Цётка.

втереться в доверие убiцца ў ласку

в том-то и загвоздка у гэтым тут i штука
[Антон:] У гэтым тут i штука! Добра цар ведае, што ёсьць рэчы, што бязь iх чалавек
не абыдзецца, хоча ён, цi ня хоча, i купiць-такi мусiць. «Дзядзька Антон».

в три шеи у карак

в ус не дует анi лыс
Толькi настаў дзень, доктар зiрк, цi жыў селянiн? А той i нi лыс: сьпiць сабе, задзёршы
галаву. У. Галубок.

в фаворе на ласцы
[Мацi:] Гэта ня дома; тут добра, добра, а й не на ласцы. У. Галубок.

в чём дело у чым рэч
Трэба, — казалi людзi, — к доктару зьвярнуцца, той зразу ўгадае; не распазнае –
машыну навядзе i будзе ведаць у чым рэч. У. Галубок.

вызвать на очную ставку паставiць вока на вока
Селянiн: Гэта ня жарты, калi iх вока на вока паставiць. К. Марашэўскi.

« Папяр. - Наст. »