час от часу штораз, раз за разам
За прыгоркам, штораз звужаючы свае шырокiя кругi над кустамi, лянiва i цяжка
апусьцiўся ля дарогi груган. У. Галубок. I хоць у Прахора грошы было на закуп харчоў
сколькi трэба, але купiць штораз цяжэй было. В. Ластоўскi. Па ўхабiстай крывой дарозе,
апусьцiўшы закураныя, як ком гразi, галовы, ледзь-ледзь цягнецца пара коней,
запрэжаная ў цяжкi воз; раз за разам падганяе iх наймiт. У. Галубок.

через силу з прымусу
Дрэўца дзе напаткаеш, i тое каравенькае. Ведама, расьце з прымусу. У. Галубок.

черта с два! трасцу! чорта! дзе там!
[Iгнат] каўбасы з тою жэрдкай падцягнуў высока. «Трасцу! — кажа. – Не дастанеш,
хоць як вытрашч вока». А. Паўловiч. Лукашыха [суседку] як не чуе, як пасьлеплi вочы,
перарваць сваю размову нiзашто ня хоча. Дзе там! Чорта! Надта моцна плёткамi
занята. А. Паўловiч.

честь честью 1. (всё хорошо) да ладу
[Доктар] бабу без адкладу шле ў аптэку, ёй тлумача, каб зрабiць усё да ладу.
А. Паўловiч.
(в надлежащем порядке) па парадку, як мае быць
Дзянiс: А вось, паночку, па парадачку, перш прадмову: абы нарадзiўся мужык, зараз сьледам голад, холад, хваробы. У. Галубок. Пасьцежная гутарка [тая], якая iдзе па парадку, разумнай сьцягой. В. Ластоўскi. Справiў Лявон вясельле, як мае быць: каб у сэрцы дзiцячым на доўгiя гады добрая памятка асталася i каб перад людзьмi сораму не было. Ядвiгiн Ш.

чин чином 1. (всё хорошо) да ладу
(в надлежащем порядке) па парадку, як мае быць

чтоб пусто было (кому) каб безгалоўе (каго, на каго)
[Якаў:] Я ўжо думаў: яны [ракi] зблудзяць, каб на iх безгалоўе. А. Паўловiч.

что есть силы чым дужы, як мага, як магу
Кiнуўся гаспадар у хату, разбудзiў жонку i сына, сам узяў вялiкi крыж, а iм даў па
малому i чым дужы ў лес. К. Каганец. [Цыган] выбраў большы кубел, як мага, прэ
перад сабою. А. Паўловiч. [Я] гарну зернятка як магу да агульнай нашай беларускай
скрынi. Г. Леўчык.

что за беда такой бяды
[Сымон:] Пэўне будуць бацькi грызьцi: мяне то ўжо даўно грызуць. Такой бяды.
У. Галубок.

что за дело што за наўда
Дзiўная [Гануля]… Чаго ёй прысьпела? Што ёй за наўда: ну жывуць бабы i жывуць.
М. Зарэцкi.

что надо як мае быць
Даўно чаканая пара падышла; неба паласкавела, павесялела, сонца як мае быць
прыпякло, наляцела птушак, лес зарунеў, быдла, рыкаючы весела, пабегла ў поле, i
Пранусь, як непрытомны, пагайсаў сьледам. У. Галубок.

чуть свет як сьвет, як Бог даў сьвет
А як сьвет, жонка i тут, ужо кажаць, што i дроў нада насеч. К. Марашэўскi. Як
толькi Бог даў сьвет, адзеўся Прахор i пайшоў к Лукашу. Алiпенчык.

« Папяр. - Наст. »