- Чаму ты ў касьцёл ні ходзіш?

Гэта ж у Евангелі напісана: хто ні есьць цела Майго і ні п'е крыві Маёй - таму ні быць у Царстве Маім.

Табе трэба прычасьце прыняць і на споведзі пабыць, хоць раз у жызьні!

А так - якімі бы ні былі твае дзеі зямныя - пападзеш у пекла і будуць цібе мучаць злыя духі.

І ніхто табе ні паможа, ніхто цібе аніякай малітвай на зямлі ні адмоліць! 

LITANIA PIELGRZYMSKA

Kyrie eleyson. Chryste eleyson.

Boże Ojcze, któryś wywiódł lud Twój z niewoli egipskiej i wrócił do Ziemi Świętej,
Wróć nas do Ojczyzny naszej.

Synu Zbawicielu, któryś umęczony i ukrzyżowany zmartwychwstał i królujesz w chwale,
Zbudź z martwych Ojczyznę naszą.

Matko Boska, którą ojcowie nasi nazwali królową Polski i Litwy,
Zbaw Polskę i Litwę.

Święty Stanisławie, opiekunie Polski, 
Módl się za nami.

Święty Kazimierzu, opiekunie Litwy, 
Módl się za nami.

Święty Józafacie, opiekunie Rusi, 
Módl się za nami.

Wszyscy święci opiekunowie Rzeczypospolitej naszej, 
Módlcie się za nami.

Od niewoli moskiewskiej, austriackiej i pruskiej, 
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo trzydziestu tysięcy rycerzy barskich poległych za Wiarę i Wolność,
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo dwudziestu tysięcy obywateli Pragi wyrzniętych za Wiarę i Wolność,
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo młodzieńców Litwy zabitych kijami, zmarłych w kopalniach i na wygnaniu,
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo obywateli Oszmiany wyrzniętych w kościołach Pańskich i w domach,
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo żołnierzy zamordowanych w Fischau przez Prusaków,
Wybaw nas, Panie.

Przez męczeństwo żołnierzy zaknutowanych w Kronstadzie przez Moskali,
Wybaw nas, Panie.

Przez krew wszystkich żołnierzy poległych w wojnie za Wiarę i Wolność,
Wybaw nas, Panie.

Przez rany, łzy i cierpienia wszystkich niewolników, wygnańców i pielgrzymów polskich,
Wybaw nas, Panie.

O wojnę powszechną za wolność ludów, 
Prosimy Cię, Panie.

O broń i orły narodowe, 
Prosimy Cię, Panie.

O śmierć szczęśliwą na polu bitwy, 
Prosimy Cię, Panie.

O grób dla kości naszych w ziemi naszej, 
Prosimy Cię, Panie.

O niepodległość, całość i wolność Ojczyzny naszej, 
Prosimy Cię. Panie.

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. - Amen.

Езьдзілі сёньня да самотнае зімовае вёскі. Ня кінуўся, як зазвычай, пад колы машыны чорненькі борзды клубок - загрызьлі Біма ў шалёнай гайні злыя сабакі. Затое кінуліся проста мне пад ногі мае ўлюбёныя гадаванкі - куры. Заўжды прывожу ім нешта са стала, тое, чаго мае сямейнікі ўжо не ядуць. Добра, што куры такія ўсеядныя, і дабро не прападае. Цёпла сёньня, і куры лётаюць проста па сьнезе. Заўтра Грамніцы - зімы палавіцы. Кажуць, калі на Грамніцы нап'ецца певень вадзіцы, то на Юр'я наесца вол травіцы. Пэўна так яно й будзе, толькі вось ані кароў, а тым больш - валоў не засталося аніводнага ў вёсцы. ..

Але ж і сьлізгота на дварэ! На табе - упаў на панадворку Мікола, чацьверты ўжо раз на адну й тую ж балючую руку! Угаварылі мы яго й завезьлі адразу, не заяжджаючы дадому, у прыёмны пакой, які ён сам некалі будаваў. Покі ён хадзіў на рэнген, нагледзеліся мы й наслухаліся ўсяго. Дзяўчынку матка прывяла. Млее, пальчык баліць. Патрапіла дзіцё пад палазы санак. Сядзела ў кампутары і не хацела йсьці на двор - бацькі сілком выпхнулі. Прыбег хірург - малады, увішны хлопец, зачаў зашываць палец. Дзіця крычыць! Між тым доктар на прыёме так пацешна бае: "Сёньня столькі народу было! Сьлізка, усе падаюць! З дванаццаці да трох аж чорна было ў калідоры! Усе стаялі. Бабкі йшлі ў касьцёл па здароўе і стукнуліся лбамі. Я дзевяць чалавек паклаў".

...Не, ня быў праведным католікам Адам Міцкевіч, калі ў сваёй малітве да Бога выказаў надзею ўсяе тагачаснае эміграцыі аб нейкай вялікай і агульнай вайне, што абернецца пры нагодзе свабодай для паняволеных народаў. "Міцкевіч - піша ў сваіх Мэмуарах Ян Пятроўскі, увайшоў у гісторыю нашае літаратуры, як вяшчун, прадбачваньні каторага спраўдзіліся ў нейкай меры. У часе Першае сусьветнае вайны Польшча і іншыя народы адваявалі сваю палітычную незалежнасьць".

Акурат сёньня, 1 лютага 2015, уступіў у сілу Закон Рэспублікі Беларусь "Аб ваенным становішчы". Усім мы, хто прагнем Вольнасьці для Айчыны, мусім стаць ваярамі духу.

Ганна Матусэвіч, Койданаў