У дзень свайго 70-годзьдзя галоўны
рэдактар газэты «Новы час», паплечнік Генадзя Карпенкі, палітык, журналіст
і гісторык Аляксей Кароль распавёў Свабодзе пра «самы цікавы пэрыяд свайго
жыцьця» - 90-я гады, калі Беларусь дамаглася незалежнасьці, а пасьля
страціла амаль усе набыткі нацыянальнага Адраджэньня.
«Я сын
палітсупрацоўніка, якога хацелі выслаць на Калыму»
- Спадар Аляксей, вы нарадзіліся
ў мястэчку Копысь Аршанскага раёну, там жа, дзе і Аляксандар Лукашэнка.
Ці ёсьць нейкія дзіцячыя ўспаміны, якія зьвязваюць вас і будучага
прэзыдэнта?
- У Копысі я знаходзіўся толькі
першы год свайго жыцьця. Нарадзіўся я там з той прычыны, што калі
пачалася вайна, мая маці ўцякла тыламі зь Беластоку ў Копысь, дзе жыў
яе бацька. А бацька мой удзельнічаў у апэрацыі «Багратыён»,
вызваляў Беларусь, атрымаў адпачынак і прыехаў у Копысь з-пад
Кёнігсбэргу. Вось так і атрымаўся я. У 1946 годзе бацька мой
вярнуўся з фронту, і жыцьцё пайшло па-іншаму - мы жылі
ў Касьцюковічах, да сёмага клясу я хадзіў у школу
ў Смаргоні, дзе бацька ўзначальваў райвыканкам, затым -
у Маладэчне, а самастойнае жыцьцё ўжо праходзіла ў Менску.
Цяпер знаходзіцца у Бальніцы
Дзіцяткі Ісуса (Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus dzieciatkajezus.pl).
Па рэкамендацыі дактароў павінен прайсці поўны цыкл лячэння (мінімум 2 тыдні) перад выездам на Радзіму.
Не часалі дамоўкі яму цесьляры,
Не заплакалі бліжнія вочы...
З гэтымі Купалавымі словамі так гаротна
думаецца мне пра астатнія гады жыцьця Яна Пятроўскага. Не было блізкага
чалавека пры ім, ужо нядужага целам, але па-ранейшаму моцнага духам. Яшчэ ў
1997, як зазвычай даслаў мне Ён Каляднае віншаваньне з напаўсьцёртымі літарамі.
Пісаў, што "было шмат працы, каб не сказаць
зласьлівасьці. Ахвяраю сталіся дзьве пішучыя электрычныя машынкі і ... "Гонда".
Але сьведамасьць прадпрынятага і супакой ніколі не пакідалі мяне..." А ў 1996 Ён
зьвяртаўся да мяне з сакрамэнтальнай просьбай : знайсьці яму жанчыну -
памочніцу ў працы, бо ягоная "жонка адыйшла ў вечнасьць некалькі гадоў таму.
Астаўся я адзін, а працы, як кажуць, па вушы... , але я маю ўжо 92 гады, праца
над слоўнікам затрымліваецца..." Такая жанчына знайшлася, гэта Валянтына
Лапцэвіч. Мы патэлефанавалі яму ў Флярыду, але пачулі ў вадказ кароткае: "Цяпер
ня час". Потым Валянтына Лапцэвіч атрымала рукапісны ліст ад Яго: "Лістом гэтым
першы раз паведамляецца, што арганізацыя Джона і Алісы Пятроўскіх "Беларускі
Адукацыйны Фонд у Гэнсвільле" з прычын, ад нас не залежных, з днём 16 траўня
1998 году афіцыйна спыніў сваё існаваньне. Але нашая дзейнасьць як людзей
працягваецца неафіцыйна далей".
Есть люди - и есть палачи. Есть люди и
есть система, пахнущая подлостью и мертвечиной. Люди должны найти выход.
Надежда
Савченко голодаетшестьдесят
дней. Без лишних слов понятно, что такое голодать в тюрьме два месяца.
Каждый, кто следит за этим делом, с немым ужасом смотрит на фотографию Надежды,
сделанную 10 февраля в Басманном
суде, где судья Карпов продлил ей содержание под стражей до 13 мая.
Плоть исчезает. Плоть усыхает, испаряется,
глаза проваливаются, щеки ввалились, проступает скелет. Хорошо видны височные
кости. Глаза блестят. Нет больше женщины-крепыша, ладной и сильной. Есть
измученное, усыхающее тело и огромные глаза и что-то еще, что не понять и не
сказать.
То, что позволяет ей не ломаться и даже в
состоянии медленного, пыточного умирания формулировать с точностью и резкостью
офицера и святого.
Вечарам 20 студзеня 2015 года пасля цяжкай хваробы на 86-м годзе жыцця памёр доктар гістарычных навук, прафесар Анатоль Грыцкевіч.
Анатоль Пятровіч Грыцкевіч нарадзіўся 31 студзеня 1929 г. у Мінску. У 1950 скончыў Мінскі медыцынскі інстытут, у 1955 — Мінскі інстытут замежных моваў, а ў 1958 — БДУ, нейкі час працаваў доктарам. А з 1959 — у Інстытуце гісторыі АН Беларусі, з 1975 — загадчык кафедры Мінскага інстытута культуры (з 1993 — Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры), у 2001—2005 гг. быў прэзідэнтам МГА Згуртаванне беларусаў свету «Бацькаўшчына», пасля ганаровым старшынём «Бацькаўшчыны».
Даследаваў гісторыю Беларусі перыяду феадалізму, гістарыяграфію, рэлігійныя праблемы ў ВКЛ, становішча праваслаўнай, уніяцкай царквы, гісторыю Беларусі 1917—1920 гг., Слуцкі збройны чын.
У 2013 г. выйшла яго кніга «Выбранае» ў «Кнігазборы», а ўвосень 2014-га «Сцягі Оршы», прысвечаная 500-годдзю бітвы пад Оршай.
10 марта 1940 года в
16.39 Елена Сергеевна Булгакова сделала последнюю запись в своем дневнике: "Миша умер".
Последнее фото. Михаил Булгаков.
Узнав диагноз, врачи отписали мужу несколько
дней жизни, а Булгаков прожил шесть месяцев. Все это время, пока силы окончательно
не покинули его, он работал над романом. На папке, в которой хранилась
рукопись, сделал надпись: "Дописать, прежде чем умереть!". Ослепший,
в горячечном бреду, с температурой 42 градуса, он продолжал диктовать жене
исправления к "Мастеру".
Перед смертью вложил ей в руки рукопись со
словами: "Доверяю... Чтобы знали..."
1 студзеня будзе
адзначаць свой юбілей пісьменніца Вольга Іпатава, аўтарка многіх кніг паэзіі і
прозы, ганаровы акадэмік Міжнароднай акадэміі навук «Еўразія», лаўрэат прэміі
Барыса Кіта, кавалер ордэна «Знак Пашаны» і медаля Францыска Скарыны.
Нядаўна ў
выдавецтве «Беларускі кнігазбор» выйшла кніга яе выбраных твораў.
«Яны напісаныя з вялікай
любоўю да нашай зямлі» - так у прадмове да трылогіі Вольгі Іпатавай «Альгердава
дзіда» напісаў наш слынны навукоўца Уладзімір Конан. Ён жа акрэсліў трылогію як
«першую ў нашай гістарычнай літаратуры, значную па сваёй масштабнасці і
мастацкай вартасці».
Пісьменніца зараз працуе
над працягам трылогіі. Падзенне Вялікага Ноўгарада ў выніку маскоўскай
экспансіі, тагачасная Беларусь (колішняе Вялікае Княства Літоўскае, Рускае і
Жамойцкае), Лівонскі Ордэн і Варшава - вось своеасаблівая «сцэна», дзе жывуць і
змагаюцца героі рамана, умоўная назва якога «Змова князёў Гальшанскіх».
Виктор
ДАШУК, кинорежиссер, член Европейской киноакадемии, народный артист Республики
Беларусь, лауреат Государственной премии СССР, заслуженный деятель искусств
В
брежневские времена где-то в России был снят интересный документальный фильм...
Сюжет картины очень простой. Когда стадо овец гонят на бойню, они чувствуют
запах крови и от страха неминуемой смерти начинают метаться, разбегаться во все
стороны, выпрыгивать из загона...
В общем, много мороки с ними... И тогда кто-то
из чабанов пошел на хитрость -- во главе стада поставили барана, который шел
впереди и, как поводырь, вел за собой овец, и послушное стадо безо всяких
приключений добиралось до места на бойне...
Овец пускали под нож, а барана возвращали
назад, чтобы назавтра он снова возглавил шествие овец на заклание... За эти «услуги»
барана-сталкера после работы очень хорошо кормили...
29 студзеня 2020 года ў 18.00 у памяшканні Таварыства беларускай мовы імя Ф. Скарыны (г. Мінск, вул. Пятра Румянцава, 13) адбудзецца вечарына памяці з праглядам дагэтуль нідзе не...
13 июля, суббота, 20:15 Костел св.Симеона и Елены (ул.Советская, 15 - Красный костел) 6+ При входе на концерт собираются пожертвования - 7 руб. Грандиозный музыкальный проект продолжается! Впервые органист Юрий Габрусь на протяжении...
O 15:00 na Rondzie Dmowskiego zaplanowano początek Biało-Czerwonego Marszu 100-lecia Odzyskania Niepodległości "Dla Ciebie Polsko", który otworzy Andrzej Duda. "Zaproszeni są wszyscy. Przyjdźmy tylko z biało-czerwonymi flagami. Bądźmy razem....
21 сакавіка 1943 году на шашы Лагойск-Плешчаніцы партызаны абстралялі нямецкую калону. Адным з забітых быў капітан Ганс Вёльке чэмпіён Берлінскай Алімпіяды 1936 году, якому сімпатызаваў Гітлер.У адказ на наступны...
Падобнага твора ў беларускай літаратуры яшчэ не было. З трылогіі «Пакутны век», а гэта кнігі «Кабала», «Надлом» і «Гульня на згубу», паўстаюць каларытныя і яркія вобразы ліцвінаў-беларусаў. Твор прысвечаны...
Анатоль Астапенка В статье подвергается критике концепция «древнерусской народности». Наиболее приемлемой, исторически оправданной мыслью об этногенезе белорусов, является концепция балтского происхождения. Предлогается новая парадигма, согласно которой белорусский этнос имеет тысячелетнюю...
Сяргей Панізьнік. "Сьцяг" Сьветлым полем я нясу агнявую паласу: як маланка, нада мной зіхаціць над галавой Сьцяг мой вольны, Сьцяг мой сьмелы, Сьцяг мой...
Яўген Гучок, паэт, публіцыст Ужо 60-т гадоў стала і плённа працуе на ніве беларускага прыгожага пісьменства празаік і публіцыст, інтэлектуал Эрнэст Ялугін. Нарадзіўся ён у 1956 г. на станцыі Асінаўка...
Яўген Гучок, паэт, публіцыст Сёлета (19.11.2016 г.) выдатнаму майстру беларускага слова, гарачаму патрыёту Беларусі, пісьменніку, сябру Саюза беларускіх пісьменнікаў Эрнесту Васільевічу Ялугіну спаўняецца 80 гадоў. Яго творчы, як і жыццёвы, шлях не...
Яўген Гучок 2 сакавіка споўнілася сорак дзён, як пайшоў у іншы свет (няма сумневу, што ў лепшы - у нябесную Беларусь) публіцыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч Васіль Цімафеевіч Якавенка -...
Валер Дранчук. Слова на разьвітанне Апошні час мы стасаваліся мала. Сустракаліся выпадкова і амаль не тэлефанавалі адзін аднаму. Раней інакш. Наступальна актыўны Васіль Цімафеевіч сыпаў прапановамі, даволі часта запрашаў да сумеснай...
Разьвітаньне адбудзецца 24 студзеня у рытуальнай зале мінскай Бальніцы хуткай дапамогі (Кіжаватава, 58б) з 14:00 да 15:00. Пахаваны пісьменьнік будзе на Заходніх могілках. ...
Ён прысвечаны навейшай гісторыі Рэспублікі Беларусь і асвятляе надзённыя пытанні культуры і нацыянальнага жыцця. У аснову твора пакладзены гісторыі, нявыдуманыя і пераасэнсаваныя аўтарам, падзеі і з’явы апошніх гадоў. Персанажы...
Памяць народа – перадумова для далейшага яго развіцця ў грамадзянскай супольнасці і выканання ім ролі крыніцы ўлады і крыніцы дзяржаўнасці. Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП) ёсць грамадзянская ініцыятыва па выяўленні і раскрыцці найвыдатнейшых старонак беларускай гісторыі, абароне этнакультурных каштоўнасцей і выкрыцці злачынстваў супраць свайго народа, калі б яны ні былі ўчыненыя. Ніжэй прыводзяцца і іншыя вытрымкі з палажэння Аргкамітэта...