Яўген Гучок 

2 сакавіка 2018 года споўнілася сорак дзён, як пайшоў у іншы свет (няма сумневу, што ў лепшы - у нябесную Беларусь) публіцыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч Васіль Цімафеевіч Якавенка - асоба шырокага інтэлектуальнага маштабу, самадастатковая, самаахвярная, старанны і нястомны падзвіжнік, гарачы патрыёт Беларусі. В. Якавенку сярод многіх іншых вылучалі энцыклапедычнасць ведаў, падмацаваны практыкай пазнання жыццёвы вопыт, сумленнасць, прынцыповасць, вялікія арганізатарскія здольнасці. Гэта быў сын Беларусі - дапытлівы, усюдыісны, якому да ўсяго была справа і шырокая зацікаўленасць.

Анатоль Астапенка

В статье подвергается критике концепция «древнерусской народности». Наиболее приемлемой, исторически оправданной мыслью об этногенезе белорусов, является концепция балтского происхождения. Предлогается новая парадигма, согласно которой белорусский этнос имеет тысячелетнюю историю. Первое, что мы должны выяснить для решения вопроса об истоках и времени возникновения белорусского этноса – определить состав народностей, племен и других исторических человеческих сообществ, населяющих территорию Беларуси, в недрах которых обнаруживаются первые признаки – этнические, социальные, фольклорные, атропологические и т. д., из которых начинает формироваться этнос, носящий теперь название – «белорусский этнос».

Разьвітаньне адбудзецца 24 студзеня у рытуальнай зале мінскай Бальніцы хуткай дапамогі (Кіжаватава, 58^б)  з 14:00 да 15:00. Пахаваны пісьменьнік будзе на Заходніх могілках. 

Ён прысвечаны навейшай гісторыі Рэспублікі Беларусь і асвятляе надзённыя пытанні культуры і нацыянальнага жыцця.

Якавенка, В. Ц. Пакутны век : трылогія / Васіль Якавенка; 2-е выд., дапрац. - Мінск : Выд. ГА «БелСаЭС «Чарнобыль», 2009.- 896 с. ISBN 978-985-6010-30-2.

Падобнага твора ў беларускай літаратуры яшчэ не было.

З трылогіі «Пакутны век», а гэта кнігі «Кабала», «Надлом» і «Гульня на згубу», паўстаюць каларытныя і яркія вобразы ліцвінаў-беларусаў. Твор прысвечаны драме і трагедыі станаўлення народа як нацыі і перакідвае мост з нашых дзён у далёкую мінуўшчыну. У ім мастацкае і глыбокае сацыяльна-філасафічнае асэнсаванне рэчаіснасці, батальныя і побытавыя сцэны, шмат гістарычных персанажаў. Чырвонай ніткай праходзіць драма сям'і Пятра Рамановіча (Пісарчука), простага і дасціпнага беларуса.

Па ахопе падзей, якія адбываліся ў краіне і свеце, трылогія «Пакутны век» - твор эпахальны і ўтрымлівае вялікі пазнавальны матэрыял. Кніга здольна выклікаць моцныя суперажыванні, задавальненне і радасць у душы чытача.

Выданне разлічана на шырокае кола чытачоў.

Спасылку на тэкст апублікуем пазней...

Фільм, зняты Уладзімірам Каравацк ім ў 2007 годзе, аб чытацкай канферэнцыі ў Мінску па кнізе-трылогіі беларускага пісьменніка Васіля Якавенкі "Пакутны век", упершыню апублікаванай у 2006-м годзе. Мантаж відэа ў 2017 годзе - Уладзімір Раманоўскі.

Ён заўжды быў і застаецца чарнобыльцам – ад пачатку нараджэння Зоны. Дзе ў зоне ж адчужэння апынуліся яго родныя Васілевічы. Пасля былі шматлікія падарожжы па забруджаных радыяцыяй раёнах.

У 1991-96 гадах набатам на ўвесь свет грымнула заснаваная ім аднайменная ж і адзіная ў сваім родзе газета “Набат”, нязменным рэдактарам якой з’яўляўся. Цяпер з’яўляецца рэдактарам сайта “Мы-нацыя!” Заснавальнік і кіраўнік сацыяльна-экалагічнага саюза “Чарнобыль”, днямі ён стаў сябрам створанага грамадска-кансультатыўнага савета па ліквідацыі наступстваў катастрофы на Чарнобыльскай АЭС.

Гісторыя - гэта навука аб развіцці чалавечага грамадства. якая вывучае мінулае чалавецтва ва ўсёй яго канкрэтнасці і раз-настайнасці. У сувязі з гэтым гісторыя складаецца з сусветнай (усеагульнай) гісторыі і гісторыі асобных краін, а таксама асобных кантынентаў. У адпаведнасці з паступовым развіццём гістарыч-нага працэсу і агульнапрынятай перыядызацыяй гісторыя чала-вецтва падзяляецца на гісторыю Першабытнага грамадства. гісторыю Старажытнага свету, гісторыю Сярэднявечча (Сярэдніх вякоў), Новую і Навейшую (Найноўшую) гісторыю.

"Наша слова". – 2017. – №№ 1-50.

Мінае 80 гадоў з дня нараджэння (11.01.1937) Верацілы Міхася, сына Уладзіміра з пасёлка Краснасельскі ў Ваўкавыскім раёне. 40 гадоў прайшло, як я пазнаёміўся з магутным краязнаўцам, дасціпным гумарыстам-фалькларыстам, рэстаўратарам, нумізматыкам, услед за Скарынам -- у лекарскіх навуках практыкам: на сябе адчуваў натхнённае ўздзеянне яго зёлак.

Міхась Вераціла. Фота С. Панізьніка. Кастрычнік 1987 г.

У 1987 г. для тэлепраграмы "Спадчына" Беларускага тэлебачання я працаваў разам з сям"ёй Верацілаў над здымкам перадачы "Святло, што ў народзе жыве". Міхась з жонкай Любай выпраменьвалі святло душэўнай творчасці. Міхась, да прыкладу, быў маляром на цэментным заводзе, а стаў мастаком. Нездарма Алесь Белакоз запрашаў яго "абуджаць" Гудзевіцкі літаратурна-краязнаўчы музей. А яшчэ Міхась Вераціла разьбяр,аўтар помнікаў на сваім мацерыку. Археолагам стаў, адкрыўшы для даследчыкаў нетры крэмнездабыўных шахтаў.