Реклама в Интернет     "Все Кулички"
  Мы – нацыя!
 
 
Брама сайта arrow АДВЕЧНАЕ arrow Даследаванні arrow Крывіцкі лексыкон: Слоўнік-дэтэктыў

Крывіцкі лексыкон: Слоўнік-дэтэктыў Друк E-mail
27.12.2007 | 12:52 |
Змест
Крывіцкі лексыкон: Слоўнік-дэтэктыў
Лексыка Вацлава Ластоўскага: Арэальныя маркеры Паазер’я і сумежных рэгіёнаў
Землякі Вацлава Ластоўскага: Арэальная атрыбуцыя тэкстаў ураджэнцаў Паазер’я

Юры ПАЦЮПА

На маёй памяці ў нашым кутку, значыцца, паміж Дзьвіны і Дзісенкі, якія былі лясы, што Божа Твая воля сьвятая!.. Грыбоў, ягад, птушкі, зьвяр’я рознага...
 
Пётра Беларус
 
Дзісенка — прытока Дзьвіны...
 
Вацлаў Ластоўскі
 
А я? Я толькі зьбірач падрыхтаванага вамі.
 
Янка Юхнавец
 

УВЭРТУРА

Зьмест і намэта прапанаванага тэксту сягаюць яго вытокаў... Жанр? Нешта накшталт камбайна, як у Дубоўкі... З грунту, гэта некалькі працаў — слоўнік (прадукт «габінэтнае дыялекталёгіі»), артыкул (пра атрыбуцыю літаратурных твораў ураджэнцаў Падзьвіньня) і... спадарожныя этымалягічныя зацемкі.

А пачалося ўсё яшчэ на пачатку 90-х... Зь цікаўнасьці да другарадных пісьменьнікаў. Мяне заўсёды мучыла загадка тых кніг, якія ніхто не чытае. І, наадварот, стамляла гэтае неадменнае кружэньне ў каруселі прызнаных аўтарытэтаў. Такім ходам і трапіла мне ў рукі анталёгія «Беларуская дакастрычніцкая проза». Ледзь не пра кожнага аўтара там падаваўся ляканічны камэнтар: «Біяграфічных зьвестак няма.» Спакваля чытаньне ператварылася ў адгадваньне, зь якіх мясьцінаў паходзіць аўтар. І паступова пачалі выпрацоўвацца крытэры атрыбуцыі тэкстаў. Пакуль што — інтуіцыйныя.

Калі мова пісьменьніка блізкая да літаратурнае — будзь пэўны: аўтар — з заходніх ці цэнтральных абшараў Беларусі. Калі мова перанасычаная расеянізмамі, быццам віно, разбаўленае вадою, — чакай, што аўтар аднекуль з Усходу. А калі мова экзатычная, такі даўкі (нават маластраўны) мацоўны кактэйль: і расеянізмаў табе ёсьць... і палянізмаў... але найболей усялякіх дзівосаў, ды яшчэ вельмі шмат балтызмаў — шукай тады айчыну пісьменьніка на Поўначы. З гадамі інтуіцыйныя крытэры ўдакладняліся, а чытаньне тэкстаў з алоўкам стала абавязковым.

Вышукваньне новых, незнаёмых слоў захапляе, зводзіць, нібыта газардоўная гульня. Яшчэ цікавей адсочваць словы знаёмыя, але зь нечаканаю сэмантыкай. Здаўна гэты занятак я называю «зьбіраньнем грыбоў». І дапраўды, словы захапляюць ня менш за грыбы. Ня менш за рыбу, паляваньне... А вывучэньне слоўнікаў можна параўнаць з чытаньнем дэтэктываў. Бывала, я месяцамі ледзь не штодзённа да пятай-шостай раніцы забываўся над лексыконамі, над рознага кшталту экзатычнымі тэкстамі.

Такім парадкам, другім маім выходным пунктам стала сумоўе з Вацлавам Ластоўскім. Хто ведае яго «Расійска-крыўскі (Беларускі) слоўнік», пэўна, заўважаў там спасылкі на мясцовасьці — скуль узятае тое ці іншае слова. Вось і ўспала мне на розум зрабіць тое, чаго не надумаўся, не пасьпеў сам Власт: выпісаць адтуль усе пашпартызаваныя адзінкі, а зь іх ужо ўкласьці невялічкі дыялектны слоўнічак. Трэба аддаць належнае Ластоўскаму — шмат якія віцебскія лексэмы ён падаў раней за Мікалая Касьпяровіча, скажам, тую ж славутую жарсьць, якая гэтак прыдалася ў літаратурнай мове. Раней за Яна Станкевіча Ластоўскі аказаў і на некаторыя гістарызмы кшталту спадар. На жаль, усё гэта ён ня здолеў — ня меў часу — аформіць карэктна.

Сёньня, па-мойму, аднолькава непрымальныя і шчыры давер масавага чытача да слоўніка Ластоўскага, і поўны недавер, амаль грэблівасьць, з боку навукоўцаў. Працу Ластоўскага трэба ўспрымаць як літаратурны твор і, адпаведна, як важнае жарало да пазнаньня беларускае мовы, а таксама творчасьці самога аўтара. Слоўнік Ластоўскага — гэта Геніяльны Чарнавік. Колькі яго ні вывучаю, колькі ні чытаю — цэлы час знаходжу нешта новае. Здаецца, ужо ўсё вызнаў, да дзіраў зачытаў... Не! Адгортваю праз колькі гадоў і — зноў спатыкаю неспадзяванае. У мяне ўзьнікае ўражаньне, што гэтая кніга наагул невычэрпная — у ёй нават абмылы зьмястоўныя. Зрэшты, пра гэта — іншым разам...

Вось жа, узімку 1998 г., калі пабытовыя ўмовы не спрыялі думаньню ды творчасьці, я й заняўся чыста мэханічнаю працаю — укладаньнем картатэкі. Адразу выявілася: у Ластоўскага шмат недакладнасьцяў, абмылаў, пераробаў... Усё абмыльнае трэба было нейк адсейваць. А побач трапляліся непашпартызаваныя дыялектныя словы, якія нібыта самыя прасіліся ў запісы. Часамі не магло ня ўражваць, калі нейкая экзатычная адзінка слоўніка пацьвярджалася тэкстамі, аўтары якіх выяўляліся землякамі Ластоўскага. Урэшце сталася зразумелым: важней за ўсё не пашпартызаваныя адзінкі, а тыя, якія пацьвярджаюцца незалежнымі жароламі.

Уявім сабе: пакуль Ластоўскі зьбіраў словы, укладаў свой слоўнік — яшчэ лісты Войслава Савіча-Заблоцкага ад ХІХ ст. пыліліся ў львоўскім архіве, яшчэ драма Міхала Цяцерскага ад XVIII ст. пакрывалася цьвільлю ў віленскіх спратах і яшчэ вершы Дамініка Рудніцкага ад XVII ст. мадзелі ў Вільні — таксама чакалі свайго часу. А потым усё гэта лучыцца, накладваецца на працу Ластоўскага і ўрэшце зьбіраецца ў адну цэльную сыстэму. І хіба гэта ня цуд? Хіба ня дзіва тое, што Пётра Беларус пісаў так, нібыта ўжо чытаў «Расійска-крыўскі слоўнік» — за дзесяць гадоў да яго зьяўленьня? А ў сумоўе зь ім уступаюць і Ян Баршчэўскі, і Арцём Вярыга-Дарэўскі, і Геранім Марцінкевіч, і Ігнат Мігановіч, а наўсьлед ужо — Пётра Просты, К. Аляхновіч-Чэркас, нейкі загадкавы Лішні, нікому ня ведамы Нікан Аўрэцовіч...

Тое, што я прапаную чытачу, узьнікла на скрыжаваньні дзьвюх практык: лексыкаграфічнай і атрыбуцыйнай. Гэта ня ўвесь меркаваны збор, а толькі яго скарочаны адменьнік: ня так сам Ластоўскі, як арэальныя літаратурныя паралелі да яго. А падставы адбору лексыкі наступныя: наяўнасьць адзінкі або яе дэрыватаў: 1) у «Расій­ска-крыўскім слоўніку» В. Ластоўскага, 2) у незалежных ад слоўніка тэкстах, 3) характэрнасьць адзінкі для паўночнага арэалу. Дзьве першыя падставы абумаўлялі ўлучэньне тых ці іншых адзінак у лексыкон, а апошняя — толькі рэгулявала. Запісы Власта я б назваў «шкілетам», на які нарошчвалася «мяса» тэкстаў, ці, сказаўшы лагадней, «душою», да якое спатрэбілася «цела»...

Усё гэта можна ўважаць за дзівацкую постмадэрнісцкую гульню, каб не адна акалічнасьць... Менавіта ўмовы гульні дазволілі акрэсьліць абсягі лексыкаграфічнае дзейнасьці і паставіць кропку ў той момант, калі праца рызыкавала праваліцца ў бясконцасьць, згубіцца ў туманнай далечы. Аднак жа прапанаваны слоўнік замыкае ў сабе (і даўнімае ў будучыні) два іншыя, куды шырэйшыя, слоўнікі, якія ўмоўна назавем: «Рэгіянальны слоўнік Ластоўскага» і «Слоўнік лексычнага пашырэньня беларускае мовы», дзеля якіх уласна і вялася праца. Нехта зьдзівіцца: чаму тут побач з «паветалізмамі» трываюць словы агульнабеларускія? А таму, што ня менш важна паказаць нараджэньне ды множаньне гэтых «паветалізмаў» як адзінак сыстэмы. Менавіта гнездавы, этымалягічны-словаўтваральны, прынцып разьмяшчэньня лексыкі дазваляе ўзнавіць страчаныя агівы коштам Ластоўскага ды рэканструяваць больш-менш выразную карціну мовы рэгіёну.

Пад канец зацемлю адну пабочную, але істотную акалічнасьць: мне, як носьбіту лідзка-гарадзенскіх гаворак, было асабліва цікава ўжывацца ў незнаёмы матар’ял. Можа, якраз яго экзачычнасьць (у індывідуальным успрыманьні) і абумовіла пільнасьць увагі. Апроч таго, дапамагала любасьць да гэтай зямлі, дзе мне ручыла нарадзіцца і, на жаль, мала даводзілася бываць.



 
« Папяр.
БелСаЭс «Чарнобыль»

КОЛЬКІ СЛОЎ НА БРАМЕ САЙТА :

Народ і нацыя: Колькі слоў на Браме сайта
|


Шаноўныя, перад вамі спроба адкрытай і шчырай размовы пра найбольш важнае і надзённае, што даўно паўстала і востра стаіць перад нашым народам, цяпер — асабліва, — ратаваць сябе ў супольнасці, у суладдзі, берагчы і развіваць творчы дух народа і нацыі. Я ведаю, што гэтыя словы і тое, што за імі стаіць, дойдзе далёка не да кожнага розуму,...
Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП)
|


Памяць народа – перадумова для далейшага яго развіцця ў грамадзянскай супольнасці і выканання ім ролі крыніцы ўлады і крыніцы дзяржаўнасці. Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП) ёсць грамадзянская ініцыятыва па выяўленні і раскрыцці найвыдатнейшых старонак беларускай гісторыі, абароне этнакультурных каштоўнасцей і выкрыцці злачынстваў супраць свайго народа, калі б яны ні былі ўчыненыя. Ніжэй прыводзяцца і іншыя вытрымкі з палажэння Аргкамітэта...
Joomla! Ukraine

НАВЕЙШЫЯ ПУБЛІКАЦЫІ :

Хатынь спаліў… былы савецкі афіцэр
Погляд | Гістарычны матыў


21 сакавіка 1943 году на шашы Лагойск-Плешчаніцы партызаны абстралялі нямецкую калону. Адным з забітых быў капітан Ганс Вёльке чэмпіён Берлінскай Алімпіяды 1936 году, якому сімпатызаваў Гітлер.У адказ на наступны...
Выстава фоторабот «На мяжы тысячячагоддзя»
Брама сайта | Галоўнае


4-27.09.2018 г. у фотогалерэі кінатэатра "Цэнтральны" (горад Мінск) адбудзецца выстава фотаработ. Уваход вольны.    ...
ОБ ИСТОКАХ И ВРЕМЕНИ ФОРМИРОВАНИЯ БЕЛОРУССКОГО ЭТНОСА
Погляд | Даследаванні


Анатоль Астапенка В статье подвергается критике концепция «древнерусской народности». Наиболее приемлемой, исторически оправданной мыслью об этногенезе белорусов, является концепция балтского происхождения. Предлогается новая парадигма, согласно которой белорусский этнос имеет тысячелетнюю...
З высокім Сьвятам!
Брама сайта | Галоўнае


Сяргей Панізьнік. "Сьцяг"      Сьветлым полем я нясу агнявую паласу: як маланка, нада мной зіхаціць над галавой                    Сьцяг мой вольны,                    Сьцяг мой сьмелы,                    Сьцяг мой...
Не забаўка і не нажыва
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Ужо 60-т гадоў стала і плённа працуе на ніве беларускага прыгожага пісьменства празаік і публіцыст, інтэлектуал Эрнэст Ялугін. Нарадзіўся ён у 1956 г. на станцыі Асінаўка...
Стваральнік жывых твораў
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Сёлета (19.11.2016 г.) выдатнаму майстру беларускага слова, гарачаму патрыёту Беларусі, пісьменніку, сябру Саюза беларускіх пісьменнікаў Эрнесту Васільевічу Ялугіну спаўняецца 80 гадоў. Яго творчы, як і жыццёвы, шлях не...
"Вялікае сэрца" (прысвечана В.Якавенку)
Погляд | Асоба


Яўген Гучок    2 сакавіка 2018 года споўнілася сорак дзён, як пайшоў у іншы свет (няма сумневу, што ў лепшы - у нябесную Беларусь) публіцыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч Васіль Цімафеевіч...
Васіль Якавенка пасьпеў паставіць свой асабісты подпіс пад пэтыцыяй за гавязьнянку
Погляд | Асоба


Валер Дранчук. Слова на разьвітанне Апошні час мы стасаваліся мала. Сустракаліся выпадкова і амаль не тэлефанавалі адзін аднаму. Раней інакш. Наступальна актыўны Васіль Цімафеевіч сыпаў прапановамі, даволі часта запрашаў да сумеснай...
Увечары 22 студзеня 2018 года памёр Васіль Якавенка
Погляд | Асоба


Разьвітаньне адбудзецца 24 студзеня у рытуальнай зале мінскай Бальніцы хуткай дапамогі (Кіжаватава, 58б)  з 14:00 да 15:00. Пахаваны пісьменьнік будзе на Заходніх могілках.  ...
Выйшаў з друку новы раман вядомага пісьменніка і публіцыста В. Якавенкі «Абярэг»
КНІГІ | Навінкі


Ён прысвечаны навейшай гісторыі Рэспублікі Беларусь і асвятляе надзённыя пытанні культуры і нацыянальнага жыцця. У аснову твора пакладзены гісторыі, нявыдуманыя і пераасэнсаваныя аўтарам, падзеі і з’явы апошніх гадоў. Персанажы...
2018
Брама сайта | Галоўнае


...
Васіль Якавенка. «Пакутны век». 2-е выданне.
КНІГІ | Нятленнае


Якавенка, В. Ц. Пакутны век : трылогія / Васіль Якавенка; 2-е выд., дапрац. - Мінск : Выд. ГА «БелСаЭС «Чарнобыль», 2009.- 896 с. ISBN 978-985-6010-30-2. Падобнага твора ў беларускай...
Матей Радзивилл: «Беларусь – очень близкая для меня страна»
Погляд | Гістарычны матыў


Об истории и современности знаменитого польско-белорусского дворянского рода Радзивиллов «Историческая правда» беседует с князем Матеем Радзивиллом. - Пан Матей, расскажите, пожалуйста, к какой ветви Радзивиллов Вы относитесь? - Все, ныне...
Сяргей Панізьнік. Палуба Калюмба
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


  Згодна з легендай, якая ходзіць за акіянам, амерыканскі кантынент адкрыў 500 гадоў таму мораплавацель -- нехта народжаны на нашай зямлі у дзяржаве Вялікім Княстве Літоўскім. Наш зямляк, паэт Янка...
Васіль Якавенка: "Пакутны век". Да 10-годдзя выдання
КНІГІ | Нятленнае


Фільм, зняты Уладзімірам Каравацк ім ў 2007 годзе, аб чытацкай канферэнцыі ў Мінску па кнізе-трылогіі беларускага пісьменніка Васіля Якавенкі "Пакутны век", упершыню апублікаванай у 2006-м годзе. Мантаж відэа ў 2017...
Васіль Якавенка: Б’е набатам інерцыя чарнобыльскай безадказнасці!
ДЗЯРЖАВА І МЫ | ПостЧарнобыль


Ён заўжды быў і застаецца чарнобыльцам – ад пачатку нараджэння Зоны. Дзе ў зоне ж адчужэння апынуліся яго родныя Васілевічы. Пасля былі шматлікія падарожжы па забруджаных радыяцыяй раёнах. У 1991-96...
“Крывіцкія руны - ІІ”
КНІГІ | Нятленнае


Крывіцкія руны : вып. ІІ, беларускі культурны мацярык у Латвіі. / уклад., прадм., камент. М. Казлоўскага, С. Панізьніка. - Мінск : Кнігазбор, 2017. - 452 с. ISBN 978-985-7180-05-9. У том выбраных твораў «Крывіцкія...
Глядзець вачыма будучыні
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


Шмат гадоў назад у газеце "Голас Радзімы" (№ 50-52, 30 снежня 2004 года) была апублікавана гутарка сябра ГА "МАБ" Веранікі Панізьнік з прафесарам факультэта германістыкі і славістыкі ва ўніверсітэце канадскага горада...
БелАЭС: чаго баіцца МАГАТЭ?
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Беларуская АЭС


Астравецкая АЭС цалкам адпавядае стандартам МАГАТЭ, сцвярджае афіцыйны Менск. Са справаздачаў экспертных місіяў гэтай арганізацыі ў Беларусь, аднак, вынікае іншае. На думку агенцтва, Дзяржатамнагляд Беларусі - няздольны забяспечыць бяспеку...
Ярослав Романчук: Беларусь медленно, но верно избавляется от нефтяного проклятья
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Экалогія


Конфликт с Россией вокруг цены на энергоресурсы избавит Беларусь от нефтяного проклятья и, если не помешает АЭС, вынудит инвестировать в зеленую экономику и в развитие возобновляемых источников энергии. Как заявил...
Joomla! Ukraine

Новыя каментары :

КОЛЬКАСЦЬ ПРАЧЫТАНЫХ СТАРОНАК 
з 1 снежня 2009 года

КОЛЬКАСЦЬ НАВЕДВАЛЬНІКАЎ САЙТА 
mod_vvisit_counter Сёння 1116
mod_vvisit_counter Учора 1602
mod_vvisit_counter На гэтым тыдні 7948
mod_vvisit_counter У гэтым месяцы 51621