або Чаму ліст прафесараў і выкладчыкаў сталай адукацыйнай установы не быў накіраваны ў Адміністрацыю прэзідэнта

Пяцьдзесят выкладчыкаў і студэнтаў філалагічнага факультэта падтрымалі зварот да кіраўнікоў краіны аб адраджэнні і далейшым развіцці занядбанай беларускай мовы, ініцыяваны грамадскім "Інстытутам нацыянальнай памяці".

Іх рашэнне выклікала сапраўдны перапалох у рэктараце універсітэта.

Зварот грамадзянскай ініцыятывы і шматлікіх беларускіх дзеячаў быў надрукаваны ў "Народнай Волі" 26 чэрвеня. Усім, хто вырашыў падтрымаць ініцыятыву, арганізатары прапаноўвалі накіроўваць свае подпісы на імя кіраўніка дзяржавы ў Адміністрацыю прэзідэнта.

- Мы адразу вырашылі далучыцца, - кажа прафесар кафедры беларускай мовы Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта Іван ЛЕПЕШАЎ. - Ліст падпісалі 7 прафесараў філалагічнага факультэта, многія кандыдаты навук, дацэнты, аспіранты і двое студэнтаў, усяго 50 чалавек. Я прапанаваў паставіць на лісце пячатку ВНУ, бо падумаў, ліст пойдзе ў прэзідэнцкую Адміністрацыю і так будзе лепей. Пайшоў у дэканат, але там адмовіліся ставіць пячатку, накіравалі ў аддзел кадраў. У аддзеле кадраў прапанавалі зайсці праз паўгадзіны, маўляў, няма супрацоўніцы, адказнай за пячатку. Праз паўгадзіны мне ўжо прапанавалі зайсці да першага прарэктара універсітэта Івана Рыгоравіча Бурлыкі. Ён пачаў тлумачыць, што нічога нікуды не трэба дасылаць, таму што мы выступаем не ад свайго імя, а ад імя ўстановы і гэта кепска. Нагадаў, што я падпісваў працоўны кантракт, які могуць скасаваць 1 верасня. Я папрасіў мяне не палохаць, на тым і развіталіся.

Аднак праз некаторы час мне патэлефанаваў ужо дэкан нашага факультэта, потым прарэктар па ідэалогіі. Апошняя запрасіла да сябе, вельмі актыўна, амаль гадзіну ўпрошвала не падтрымліваць ініцыятыву, я - ні ў якую, сказаў, што пашлю ліст без усялякай пячаткі. Яна кудысьці патэлефанавала і сказала, што мяне запрашае да сябе рэктар.

Яўген Аляксеевіч Роўба не пагражаў мне звальненнем, размаўляў вельмі прыстойна, але прасіў не дасылаць ліст ад імя выкладчыкаў універсітэта, зноў тлумачачы, што гэта ўжо як быццам ёсць зварот ад універсітэта.

- Зразумела, гэта нонсенс, жах, калі кіраўніцтва універсітэта, які носіць імя Янкі Купалы, баіцца выступіць у падтрымку беларускай мовы, але што вам замінала адаслаць ліст без пячаткі?

- Я ўжо шкадую, чаму адразу не паслаў ліст, пайшоў за гэтай пячаткай... А зараз ужо як бы і не маю права ад імя ўсіх пасылаць, таму што прарэктар па ідэалогіі зрабіла копію нашага звароту. Спытацца ў кожнага, хто падпісваў ліст, ці згодныя яны пасля гэтага інцыдэнту захаваць свой подпіс, не магу, таму што амаль усе ўжо ў адпачынку. Я напісаў асобны ліст ад свайго імя і паслаў яго ў Адміністрацыю прэзідэнта. Каго з падпісантаў бачыў, прапанаваў зрабіць таксама. Як яны паступяць, не ведаю...

Народная воля №107-108 14.07.2009 - Вольга ГРЫНЯВІЦКАЯ.