Реклама в Интернет     "Все Кулички"
  Мы – нацыя!
 
 
Брама сайта arrow РЭПРЭСАВАНАЯ БЕЛАРУСЬ arrow Нескароныя arrow Прафесар Алесь Астроўскі звольнены з Гарадзенскага медуніверсітэта

Прафесар Алесь Астроўскі звольнены з Гарадзенскага медуніверсітэта Друк E-mail
23.10.2015 | 23:14 |
Прафесар Алесь Астроўскі звольнены з Гарадзенскага медуніверсітэта Алесь Астроўскі - прафесар Гарадзенскага медуніверсітэта, доктар медыцынскіх навук, звольнены з навучальнай установы. Такое рашэнне прыняла вялікая навуковая рада ўніверсітэта ў час конкурсу на замяшчэнне пасады прафесара. У прафесійным плане Алесь Астроўскі не меў падставаў асцерагацца такой рэакцыі рэктарату.

Расказвае прафесар Астроўскі:

- Быў аб'яўлены звычайны конкурс на замяшчэнне вакантнай пасады. Раз у пяць гадоў ён аб'яўляецца, і я мусіў прайсці па гэтым конкурсе. Усё, здавалася, ішло нармальна. І раптам як гром сярод яснага неба. Натуральна думаеш, што ж насамрэч адбываецца. Успомніў, што я не першы ў Гародні. Ігар Кузьміч мне сказаў, што я ўжо восьмы выкладчык і чацвёрты прафесар з нашых гарадзенскіх універсітэтаў, які быў звольнены.

Адзін з лепшых навукоўцаў Гарадзенскага медуніверсітэта аказаўся непатрэбны сістэме. Яго грамадская пазіцыя, патрыятызм у выхаванні студэнтаў сталі асноўнай прычынай зачысткі чарговага выкладчыка вышэйшай навучальнай установы. Алесь Астроўскі мяркуе, што звальненне выкладчыкаў-патрыётаў сваёй краіны выгадна перадусім прарасейскім спецслужбам. У Алеся Астроўскага трое непаўнагадовых дзяцей.

Якуб Сушчынскі, Беларускае Радыё Рацыя, Гародня

Перадгісторыя

Алесь Астроўскі: "Я не адзіны беларус, які ў Беларусі жыве ва ўмовах дыскрымінацыі"

Днямі ў рамках перадачы "Начная Свабода" рэдактар сайту "Родная зямля"ў наўпроставым эфіры даў інтэрвю карэспандэнту радыё "Свабода" Вользе Караткевіч (Прага).

В. Караткевіч: "Давайце пачнем гутарку з нашумелай гісторыі - гэта ваш удзел у навукова-практычнай канфэрэнцыі, арганізаванай з дапамогай прадстаўніцтва ТАСІС. За гэта Вы атрымалі дысцыплінарнае спагнаньне ва ўнівэрсытэце..."

А. Астроўскі: "Арганізатарам канфэрэнцыі быў таксама інстытут НІСЭПІ пад кіраўніцтвам Алега Манаева. 22-23-га лютага гэтая канфэрэнцыя адбывалася ў Менску. Тэма была такая - Эўропа, якая пашыраецца, і Беларусь. Гэта быў заключны этап у сэрыі канфэрэнцыяў, якія праводзіліся ў рэгіёнах. Былі сустрэчы зь людзьмі ў рэгіёнах, і вось лепшым далі магчымасьць выступіць на заключнай канфэрэнцыі. А гісторыя такая. Я, як звычайна, дамовіўся на катадры, з загадчыкамі, выкладчыкамі, што яны падменяць мяне ў часе канфэрэнцыі. Напісаў заяву ў адпаведнай форме на імя рэктара ўнівэрсытэта. Загадчык па катадры падпісаў, што ён ня супраць таго, каб я ўдзельнічаў, я занёс паперы ў прыёмную рэктара і праз 2 сутак спакойна паехаў у Менск. Пасьля высьветлілася, што дазволу я не атрымаў, і калі я вярнуўся з канфэрэнцыі, мне была напісаная вымова, як быццам за прагул. Былі іншыя дробязі - пазбаўленьне прэмій... Калі б гэта быў адзін выпадак, дык можна было б сьцярпець, але я 27 гадоў працую ва ўнівэрсытэце, і ўвесь час ва ўмовах прэсінгу. Ва ўмовах дыскрымінацыі. Я думаю, што я не адзіны беларус, які ў Беларусі жыве пастаянна ва ўмовах дыскрымінацыі. Наступіў такі момант, апошняя кропля... Я вырашыў падаць у суд. Натуральна, у нашых умовах я прайграў. Суд пакінуў рашэньне рэктара нязьменным. Па-ранейшаму я лічусь прагульшчыкам".

В. Караткевіч: "Алесь, а ці выказвалі салідарнасьць калегі?"

А. Астроўскі: "Несумненна. Асабліва на катадры. Былі зьдзіўленыя, нават абураныя. Гэта абсалютна нармальная справа - канфэрэнцыя. Да таго ж людзі разумеюць, што гэта вялікі гонар - супрацоўнік катадры едзе на навуковую канфэрэнцыю міжнародную, на якую запрошаныя ў якасьці назіральнікаў, слухачоў прадстаўнікі 20-і замежных амбасадаў. У асноўным мне выказвалі спачуваньні. І ў значнай ступені абурэньне".

В. Караткевіч: "Вы сказалі, што рэгулярна адчуваеце ціск на сябе. Ці адчуваеце Вы сябе дысыдэнтам?"

А. Астроўскі: "Я асабіста дысыдэнтам не зьяўляюся, але ведаю некаторых па перапісцы праз Інтэрнэт. Напрыклад, Міхася Кукабаку, нашага беларуса, які жывеў Маскве і лічыць сябе клясычным дысыдэнтам. Дысыдэнт - гэта чалавек, які нязгодны з пэўным рэжымам, падзеямі, якія адбываюцца ў краіне, які выказвае нязгоду, але ў адрозьненьне ад палітыкаў, апазыцыянэраў, - у асноўным у пасіўнай форме. Наколькі я ведаю, лёзунг дысыдэнтаў - "Ня браць удзелу ў зле". Гэта самае мінімальнае, што ты заўсёды можаш зрабіць, калі ў цябе няма іншых магчымасьцяў. Проста не рабі зла, ня ўдзельнічай у ім. Але гэтага ў большасьці выпадкаў сапраўды недастаткова. Зло актыўнае, агрэсіўнае. Калі мы хочам дамагчыся зьменаў у нашым жыцьці, то таксама павінны быць актыўнымі. І дабро павінна быць з зубамі, мы павінны змагацца, арганізоўвацца, ясна акрэсьліваць свае мэты. Інакш посьпеху ня будзе. Простай пасіўнай нязгоды ў большасьці выпадкаў недастаткова".

В. Караткевіч: "Лекцыі на катадры мэдычнай біялогіі Вы чытаеце па-беларуску. Якая рэакцыя студэнтаў?"

А. Астроўскі: "Тут я хачу спыніцца на 2-х аспэктах. Найперш, як я гэта вырашыў зрабіць. У 1995 годзе, калі быў рэфэрэндум па мове, які мяне асабіста абразіў, абразіў маю годнасьць. Да гэтага я з расейскамоўнымі гаварыў па-расейску, зь беларускамоўнымі - па-беларуску. Але ў 95-м годзе адбылася ломка. Я падумаў, што калі мы вось так будзем гуляцца ў гэтыя справы, ня будзем мець пэўнай пазыцыі, нічога ня выйдзе. Я для сябе вырашыў, прыняў канкрэтную пазыцыю, што я буду весьці заняткі, чытаць лекцыі, весьці навуковую працу па-беларуску. Што і раблю 12 гадоў. Паралельна высьветлілася (а я думаў, што будзе барацьба), што абсалютная большасьць студэнтаў ня супраць. Калі ім патлумачыць усю падаплёку падзей, што этнацыд, які адбываецца ў Беларусі, накіраваны супраць іх, супраць моладзі. Супраць іх аб'ектыўных інтарэсаў. Гэта адзін з элемэнтаў таго, каб ня даць маладым людзям стаць гаспадарамі на ўласнай зямлі. Мы, беларусы, у сваім доме. Гэта наш дом, наша зямля. Адзіныя законныя гаспадары - мы. Спачатку мы павінны арганізаваць сваё ўласнае жыцьцё. На радасьць сабе і як узор для іншых. І ўсё гэта абсалютна зьвязана зь беларускай мовай. Ну вось так трохі патлумачыш перад заняткамі, перад лекцыямі... І за 12 гадоў я ня бачыў ніякіх пратэстаў".

В. Караткевіч: "Алесь, нам пазваніў чалавек з Горадні з пытаньнем да Вас..."

Званок: "З Гародні Юргель Раман, Беларускі хэльсынскі камітэт. Спадар Алесь, Вы зараз беспартыйны грамадзка-палітычны дзяяч. Чаму Вы выйшлі з партыі БНФ у 2004 годзе адразу пасьля парлямэнцкіх выбараў?"

А. Астроўскі: "Спадара Рамана я добра ведаю, нярэдка мы сустркаемся. Думаю, гэтае пытаньне задае, бо лічыць яго важным. У БНФ я быў ад пачатку арганізацыі (потым у БНФ Вінцука Вячоркі) і выйшаў, сапраўды, у 2004 годзе. Бо было ўжо ня першы раз невыкананьне кіраўніцтвам арганізацыі сваіх папярэдніх абавязаньняў. Шмат працы, мы падстаўляемся, на нас ціснуць, мы знаходзімся ва ўмовах дыскрымінацыі. А такое ўражаньне, што кіраўніцтва не адчувае сваёй адказнасьці. І тыя абяцаньні, зьвязаныя з падтрымкай, арганізацыяй працы, практычна не былі выкананыя абсалютна. Трэба было прымаць рашэньне. Адбылася бюракратызацыя, фармалізацыя, некрафілізацыя, калі жадаецца, кіраўніцтва. Далейшай сваю дзейнасьць у арганізацыі я палічыў бесперспектыўнай. І я вырашыў рабіць нешта за межамі БНФ".

В. Караткевіч: "Вы аўтар і суаўтар кніг "Тэхналёгія прапаганды ва ўмовах таталітарнага рэжыму", "Беларуская нацыянальная ідэя"- у чым ідэя і наколькі яна моцная ды эфэктыўная?"

А. Астроўскі: " Тут два пытаньні. Вось першая згаданая Вамі кніжка была напісаная ў суаўтарстве зь Лявонам Баршчэўскім, Уладзімірам Падголам, а яшчэ там былі 30 актывістаў БНФ... У 1998 годзе мы спрабавалі выпрацоўваць тэхналёгіі, як супрацьстаяць прапагандзе ўлады. А ў 1999 годзе ў Горадні адбылася важная канфэрэнцыя "Беларуская нацыянальная ідэя". Сабраліся спэцыялісты розных кірункаў - філёзафы, сацыёлягі, эканамісты, гісторыкі, матэматыкі... Вырашылі сфармуляваць беларускую нацыянальную ідэю. Былі сабраныя матэрыялы, і была выдадзеная ўнікальная, як я лічу, кніга (мая заслуга ў тым, што я адзін з рэдактараў у гэтай кніжцы). Тады стала зразумела - зь якіх пунктаў не паглядзець на праблемы Беларусі, то адказ выглядае прыкладна так: беларускі народ мае поўнае права на ўласную дзяржаву. І пасьля гэтага паўстала пытаньне - якой гэтая дзяржава павінна быць? Я лічу, што гэтае пытаньне ў нашай ідэалягічнай сфэры да канца не расшыфраванае. Дзяржава павінна быць такой, каб рэалізоўваць аб'ектыўныя інтарэсы беларускага народу. Як гэта зрабіць? Як пабудаваць эканамічную сыстэму? Палітычную... Якая даміноўная канфэсія павінна быць у Беларусі, як вырашаць экалягічныя праблемы, чарнобыльскія, пытаньні нашай культуры - усё гэта павінна быць сфармулявана ў выглядзе нейкага Праграмнага вобразу будучай Беларусі ў выглядзе нашай мэты, за якую мы павінны змагацца. Гэта значыць, канструктыўная мэта - мэта змаганьня "за", а ня "супраць".

В. Караткевіч: "Праблему цывілізацыі Вы бачыце ў разрыве паміж тэхналягічным прагрэсам і гуманістычным - якое месца тут веры ў Бога?"

А. Астроўскі: "Па-мойму, Бог... Як навуковец (хаця і хрышчаны ў праваслаўе ў нашым гарадзенскім саборы, мае дзеці таксама хрышчаны ў межах Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы), я спрабую адказаць на пытаньне "што ёсьць Бог". Па мне Бог - сыстэма аб'ектыўных заканамернасьцяў, якія знаходзяцца ўнутры нашага сьвету, нашай рэчаіснасьці. Яны абумоўліваюць існаваньне нашага сьвету, нашай рэчаіснасьці, іх прагрэсіўнае разьвіцьцё. Вось я веру ў такога Бога - сыстэму аб'ектыўных заканамернасьцяў, якія забясьпечваюць прагрэсіўнае разьвіцьцё сьвету. Наша задача, як часткі гэтых ведаў, гэтай сыстэмы, удзельнічаць у прагрэсіўным гуманістычным разьвіцьці. Праблема цывілізацыі ў тым, што тэхналягічны прагрэс зьвязаны з удасканаленьнем сродкаў вытворчасьці, сродкаў вядзеньня вайны, - яму нішто не перашкаджае. А гуманістычны прагрэс зьвязаны з уладкаваньнем адносін паміж людзьмі, народамі. Высьвятляецца, што ёсьць шмат ворагаў, шмат соцыяпаразытычны сіл, якія тармозяць гэты прагрэс. І ў выніку ўзьнікае сытуацыі, што тэхналягічны прагрэс выпярэджвае, а гуманістычны адстае. Узьнікае разрыў. Вобразна гэтую сытуацыю можна выразіць так - ядзерная дубінка будзе ў руках у малпы, якая ў любы момант можа зь яе скарыстацца. Вось гэта патэнцыял для будучага Армагедону. Калі мы - людзі, калі мы хоць крыху думаем пра будучыню, мы павінны ўсімі сродкамі спыніць небясьпеку, якая нарастае".

В. Караткевіч: "У што Вы верыце?"

А. Астроўскі: "Я асабіста веру ў сілу праўды. Імкнуся набываць сілу праз праўду. Лічу гэта самым моцным сродкам, які немагчыма дыскрэдытаваць. І я веру, што калі-небудзь у Менску будзе фэстываль славянскага року, і нашыя рокавыя гурты - "Крама", "Палац", "Камэлёт", "НРМ", іншыя будуць выступаць на роўных з гуртамі іншых краінаў, якія нясуць нацыянальную, а не імпэрскую праўду. ДДТ там ня будзе".

 
Наст. »
БелСаЭс «Чарнобыль»

КОЛЬКІ СЛОЎ НА БРАМЕ САЙТА :

Народ і нацыя: Колькі слоў на Браме сайта
|


Шаноўныя, перад вамі спроба адкрытай і шчырай размовы пра найбольш важнае і надзённае, што даўно паўстала і востра стаіць перад нашым народам, цяпер — асабліва, — ратаваць сябе ў супольнасці, у суладдзі, берагчы і развіваць творчы дух народа і нацыі. Я ведаю, што гэтыя словы і тое, што за імі стаіць, дойдзе далёка не да кожнага розуму,...
Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП)
|


Памяць народа – перадумова для далейшага яго развіцця ў грамадзянскай супольнасці і выканання ім ролі крыніцы ўлады і крыніцы дзяржаўнасці. Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП) ёсць грамадзянская ініцыятыва па выяўленні і раскрыцці найвыдатнейшых старонак беларускай гісторыі, абароне этнакультурных каштоўнасцей і выкрыцці злачынстваў супраць свайго народа, калі б яны ні былі ўчыненыя. Ніжэй прыводзяцца і іншыя вытрымкі з палажэння Аргкамітэта...
Joomla! Ukraine

НАВЕЙШЫЯ ПУБЛІКАЦЫІ :

Хатынь спаліў… былы савецкі афіцэр
Погляд | Гістарычны матыў


21 сакавіка 1943 году на шашы Лагойск-Плешчаніцы партызаны абстралялі нямецкую калону. Адным з забітых быў капітан Ганс Вёльке чэмпіён Берлінскай Алімпіяды 1936 году, якому сімпатызаваў Гітлер.У адказ на наступны...
Выстава фоторабот «На мяжы тысячячагоддзя»
Брама сайта | Галоўнае


4-27.09.2018 г. у фотогалерэі кінатэатра "Цэнтральны" (горад Мінск) адбудзецца выстава фотаработ. Уваход вольны.    ...
ОБ ИСТОКАХ И ВРЕМЕНИ ФОРМИРОВАНИЯ БЕЛОРУССКОГО ЭТНОСА
Погляд | Даследаванні


Анатоль Астапенка В статье подвергается критике концепция «древнерусской народности». Наиболее приемлемой, исторически оправданной мыслью об этногенезе белорусов, является концепция балтского происхождения. Предлогается новая парадигма, согласно которой белорусский этнос имеет тысячелетнюю...
З высокім Сьвятам!
Брама сайта | Галоўнае


Сяргей Панізьнік. "Сьцяг"      Сьветлым полем я нясу агнявую паласу: як маланка, нада мной зіхаціць над галавой                    Сьцяг мой вольны,                    Сьцяг мой сьмелы,                    Сьцяг мой...
Не забаўка і не нажыва
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Ужо 60-т гадоў стала і плённа працуе на ніве беларускага прыгожага пісьменства празаік і публіцыст, інтэлектуал Эрнэст Ялугін. Нарадзіўся ён у 1956 г. на станцыі Асінаўка...
Стваральнік жывых твораў
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Сёлета (19.11.2016 г.) выдатнаму майстру беларускага слова, гарачаму патрыёту Беларусі, пісьменніку, сябру Саюза беларускіх пісьменнікаў Эрнесту Васільевічу Ялугіну спаўняецца 80 гадоў. Яго творчы, як і жыццёвы, шлях не...
"Вялікае сэрца" (прысвечана В.Якавенку)
Погляд | Асоба


Яўген Гучок    2 сакавіка 2018 года споўнілася сорак дзён, як пайшоў у іншы свет (няма сумневу, што ў лепшы - у нябесную Беларусь) публіцыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч Васіль Цімафеевіч...
Васіль Якавенка пасьпеў паставіць свой асабісты подпіс пад пэтыцыяй за гавязьнянку
Погляд | Асоба


Валер Дранчук. Слова на разьвітанне Апошні час мы стасаваліся мала. Сустракаліся выпадкова і амаль не тэлефанавалі адзін аднаму. Раней інакш. Наступальна актыўны Васіль Цімафеевіч сыпаў прапановамі, даволі часта запрашаў да сумеснай...
Увечары 22 студзеня 2018 года памёр Васіль Якавенка
Погляд | Асоба


Разьвітаньне адбудзецца 24 студзеня у рытуальнай зале мінскай Бальніцы хуткай дапамогі (Кіжаватава, 58б)  з 14:00 да 15:00. Пахаваны пісьменьнік будзе на Заходніх могілках.  ...
Выйшаў з друку новы раман вядомага пісьменніка і публіцыста В. Якавенкі «Абярэг»
КНІГІ | Навінкі


Ён прысвечаны навейшай гісторыі Рэспублікі Беларусь і асвятляе надзённыя пытанні культуры і нацыянальнага жыцця. У аснову твора пакладзены гісторыі, нявыдуманыя і пераасэнсаваныя аўтарам, падзеі і з’явы апошніх гадоў. Персанажы...
2018
Брама сайта | Галоўнае


...
Васіль Якавенка. «Пакутны век». 2-е выданне.
КНІГІ | Нятленнае


Якавенка, В. Ц. Пакутны век : трылогія / Васіль Якавенка; 2-е выд., дапрац. - Мінск : Выд. ГА «БелСаЭС «Чарнобыль», 2009.- 896 с. ISBN 978-985-6010-30-2. Падобнага твора ў беларускай...
Матей Радзивилл: «Беларусь – очень близкая для меня страна»
Погляд | Гістарычны матыў


Об истории и современности знаменитого польско-белорусского дворянского рода Радзивиллов «Историческая правда» беседует с князем Матеем Радзивиллом. - Пан Матей, расскажите, пожалуйста, к какой ветви Радзивиллов Вы относитесь? - Все, ныне...
Сяргей Панізьнік. Палуба Калюмба
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


  Згодна з легендай, якая ходзіць за акіянам, амерыканскі кантынент адкрыў 500 гадоў таму мораплавацель -- нехта народжаны на нашай зямлі у дзяржаве Вялікім Княстве Літоўскім. Наш зямляк, паэт Янка...
Васіль Якавенка: "Пакутны век". Да 10-годдзя выдання
КНІГІ | Нятленнае


Фільм, зняты Уладзімірам Каравацк ім ў 2007 годзе, аб чытацкай канферэнцыі ў Мінску па кнізе-трылогіі беларускага пісьменніка Васіля Якавенкі "Пакутны век", упершыню апублікаванай у 2006-м годзе. Мантаж відэа ў 2017...
Васіль Якавенка: Б’е набатам інерцыя чарнобыльскай безадказнасці!
ДЗЯРЖАВА І МЫ | ПостЧарнобыль


Ён заўжды быў і застаецца чарнобыльцам – ад пачатку нараджэння Зоны. Дзе ў зоне ж адчужэння апынуліся яго родныя Васілевічы. Пасля былі шматлікія падарожжы па забруджаных радыяцыяй раёнах. У 1991-96...
“Крывіцкія руны - ІІ”
КНІГІ | Нятленнае


Крывіцкія руны : вып. ІІ, беларускі культурны мацярык у Латвіі. / уклад., прадм., камент. М. Казлоўскага, С. Панізьніка. - Мінск : Кнігазбор, 2017. - 452 с. ISBN 978-985-7180-05-9. У том выбраных твораў «Крывіцкія...
Глядзець вачыма будучыні
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


Шмат гадоў назад у газеце "Голас Радзімы" (№ 50-52, 30 снежня 2004 года) была апублікавана гутарка сябра ГА "МАБ" Веранікі Панізьнік з прафесарам факультэта германістыкі і славістыкі ва ўніверсітэце канадскага горада...
БелАЭС: чаго баіцца МАГАТЭ?
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Беларуская АЭС


Астравецкая АЭС цалкам адпавядае стандартам МАГАТЭ, сцвярджае афіцыйны Менск. Са справаздачаў экспертных місіяў гэтай арганізацыі ў Беларусь, аднак, вынікае іншае. На думку агенцтва, Дзяржатамнагляд Беларусі - няздольны забяспечыць бяспеку...
Ярослав Романчук: Беларусь медленно, но верно избавляется от нефтяного проклятья
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Экалогія


Конфликт с Россией вокруг цены на энергоресурсы избавит Беларусь от нефтяного проклятья и, если не помешает АЭС, вынудит инвестировать в зеленую экономику и в развитие возобновляемых источников энергии. Как заявил...
Joomla! Ukraine

Новыя каментары :

Всеукраїнська тижнева газета «Сіворщина»

Кнігі - поштай
 Народная Воля
ГУЛАГ - с фотокамерой по лагерям
Майдан - Пульс Громадянського Спротиву України Беларусь - наша зямля
КОЛЬКАСЦЬ ПРАЧЫТАНЫХ СТАРОНАК 
з 1 снежня 2009 года

КОЛЬКАСЦЬ НАВЕДВАЛЬНІКАЎ САЙТА 
mod_vvisit_counter Сёння 216
mod_vvisit_counter Учора 869
mod_vvisit_counter На гэтым тыдні 6043
mod_vvisit_counter У гэтым месяцы 15226