22 ліпеня 2011 года нарвежскі грамадзянін пэўнай патрыятычнай і кансерватыўнай арыентацыі Андэрс Брэйвік неспадзеўкі ўчыніў тэрор у сталіцы краіны Осла, пры здзяйсненні якога загінула 69+8 чалавек.

"Маё рашэнне было цалкам лагічным. Прызнаць мяне шалёным – неразумна і няправільна", – зрабіў ён вызначэнне свайго ўчынку. Што ж кіравала намерамі і дзеяннямі гэтага чалавека.

Главнокомандующий Андреас Брейвик: идеи и мысли

Убивший около 77 человек в двойном теракте в Норвегии националист и ультраконсерватор Андреас Брейвик готов сотрудничать со следствием и назвать контакты своих сообщников готовящих аналогичные теракты если король страны Харальд 5 вместе с правительством уйдут в отставку, а Брейвика сделают Главнокомандующим!...

Все эти заявления Брейвик сделал на втором после задержания допросе, который продолжался около 10 часов. Несмотря на то что ни одно из его требований удовлетворено не было, он пошел на сотрудничество с полицией. Как сообщалось ранее, на допросе он "с большой охотой обсуждал последние события".

Выяснилось так же, что Бревик в возрасте 21 года сделал пластические операции в США по изменению носа и подбородка. Уже будучи арестованным в тюрьму (переоборудованный нацистский лагерь, где по иронии судьбы до этого содержался российский неонацист Вячеслав Дацик) Брейвик потребовал публичного судебного разбирательства и выдать ему его военную форму. Оба эти требования были отвергнуты. Когда тюремщики отказались выдать ему армейскую форму, он заявил, что будет одевать только свой любимый красный свитер Lacoste (в котором его сфотографировали журналисты в полицейской машине). Этот свитер Брейвик упомянул в своем манифесте, где перечислил свои любимые вещи (в их числе также оказались iPod, который он взял с собой на остров, и мужской одеколон).

 По словам адвоката Брейвика, своей атакой он хотел изменить норвежское общество. «Он хотел перемен в обществе, для которых, по его мнению, требовалась революция. Он хотел напасть на общество и его структуру», - цитирует норвежская государственная телерадиокомпания NRK слова его адвоката Гейра Липпестада.

К 1 ноября два психиатра закончат судмедэкспертизу психического здоровья Брейвика и определят его вменяемость. В случае вменяемости, ему грозит 21 год тюрьмы по статье терроризм или 30 лет, за "преступления против человечности". Хотя адвокат Брейвика стоит на тезисе что он душевнобольной, главный судмедэксперт Норвегии Тарьей Рюгнестад заявил, что норвежский террорист, скорее всего, будет признан вменяемым, несмотря на абсурдность выдвинутых им требований. По словам Рюгнестада, психически больные люди способны выполнять только простейшие действия, в то время как Брейвик действовал согласно сложному плану.

Напомним, что Брейвик многие годы писал и компилировал полутора тысячный труд "2083-Декларация независимости Европы", а теракты он назвал ужасным, но необходимым маркетинговым ходом для популяризации этой книги, тем более что некоторые её элементы действительно представляют теоретическую ценность. 77 человеческих жертв это достаточная жертва для маркетингового успеха, поэтому приводим некоторые отрывки из его произведения, примерно на половину состоящего из цитат различных исторических персонажей, вроде Унабомбера и Мао, на другую из его собственных рассуждений, в частности например таких:

«Тот факт, что 80% мусульман являются «умеренными», т.е. игнорируют Коран, не решает проблемы. «Всего несколько человек могут захватить самолёт». Каков процент сторонников «Талибана» среди пакистанского населения? 1%, 3%, 5%? Но сколько же хаоса там сегодня? В любом обществе, где существует ислам, будет некоторое количество мусульман, наследующих традиционные интерпретации Корана. Между консервативными мусульманами и т.н. умеренными мусульманами существует связь. Существуют также умеренные нацисты, не поддерживающие дезинфекцию от евреев. Но они по-прежнему нацисты, хотя и будут лишь молча смотреть за тем, как консервативные наци наносят удар (если таковое случится). Считаем ли мы приемлемыми умеренных нацистов, дистанцирующихся от фумигации против евреев?"

«...50 лет усилий со стороны этноцентричных организаций и движений (1960-2009) закончились полным провалом. Нам известно, что дальнейшее использование таких стратегий будет контрпродуктивным и даже вредоносным для нынешнего норвежского и европейского движения культурного консерватизма. Этноцентричные движения безуспешны и никогда не наберут более 10% поддержки. Невозможно бороться с расизмом (мультикульти), используя расизм. Этноцентризм является полной противоположностью тому, к чему мы стремимся. Идеологическим базисом мы выбрали венскую школу. Она выступает оппозицией мультикультурализму и исламизации (на культурных основаниях). Все наши идеологические аргументы основаны на антирасизме" «...Почему, как ты думаешь, такие районы Осло, как Фурусет и Холмлия, покидают немусульмане? [...]

Небольшой демографический экскурс в историю:

Косово (демографическое развитие):

• 1900 - 40% ислам

• 1913 - 50%
• 1925 - 60%
• 1948 - 72%
• 1971 - 79%
• 1981 - 85%
• 2008 - 93%

Ливан (демографическое развитие; христиане/мусульмане):

• 1911 до 21% ислам
•  с 1921 до 45%
•  с 1932 до 49%
•  с 1943 до 48%
•  с 1970 до 58%
•  с 1990 до 65%
•  с 2008 до 75%

Вифлеем:

• 1948 - 60-85% христиане
• 1983 - 20% христиане
• 2006 - 12% христиане

Турция:

• 1300 - 99% христиане
• 1450 - 90%
• 1600 - 55%
• 1850 - 35%
• 1900 - 20%
• 1920 - 15%
• 1945 - 6%
• 1980 - 3%
• 2009 - 1%

Сирия:

• 1920 - 33% христиане
• 2007 - 10%.

Пакистан (индуистское/мусульманское население):

• 1941 - 25% индуисты
• 1948 - 17%
• 1991 - 1,5%
• 2007 - 1%

Бангладеш (индуистское/мусульманское население)

• 1941 - 30% индуисты
• 1948 - 25%
• 1971 - 15%
• 1991 - 10%
• 2007 - 8%

2008 - процент мусульман в европейских городах:

• Марсель - 38%
• Мальмё - 35%
• Брюссель - 35%
• Амстердам - 30%
• Стокгольм - 20%
• Лондон - 20%
• Париж - 20%
• Осло - 20%
• Москва - 16-20%
• Берлин - 18%
• Гаага - 17%
• Копенгаген - 17%
• Утрехт - 15%
• Роттердам - 15%
• Антверпен - 15%
• Гамбург - 15%

«Национал-социализм всегда был радикально левой идеологией, почему же они целенаправленно пытаются стратегически расположить его на правой стороне? Если ты ненавидишь капитализм и свободный рынок, как его ненавидят марксисты, нацисты и исламисты, иди на левую сторону. Точка».

«[...] Сосредоточься на настоящем зле - мультикультурализме, а не результатах этого зла. Если ты обнаружил утечку воды, ты сначала остановишь утечку, а не начнёшь вытирать воду».

 «...Я могу вспомнить историю школы в Сити Центр Ист, где в классе был только один норвежский мальчик (большинство было мусульманами). Остальные забрали своих детей. Мать этого мальчика была, ну конечно, заядлой марксисткой, чья жизнь была посвящена доказательству, что мультикультурализм и ислам сработают. Она отказалась переехать в другой район и забрать его из этой школы. Её сын должен был доказать всем исламофобам и другим культурным консерваторам, что они ошибались и ЭТО - ВОЗМОЖНО.
 Бедный мальчик был досаждаем несколько лет, после чего начал причинять себе вред. Он сказал своей марксимамочке, что хочет умереть. Только после этого мать поняла, что ошибалась. В результате они переехали в другой район и сменили школу. Поэтому не стоит недооценивать степень «заядлости» некоторых из этих культурмарксистов. Уверен, кто-то из них уже пожертвовал своим ребёнком лишь для того, чтобы доказать больную марксистскую теорию. В конечном счёте эта история не без справедливости.
К счастью для нас, культурные консерваторы среди первых в рядах защитников детей, мы переезжаем в безопасные зоны, где нашим детям не придётся жить в зиммитуде. Зачастую дети ограниченных и наивных марксистских родителей заканчивают жертвами. Ирония в том, что, выживая с нетронутой психикой, они становятся убеждёнными культурными консерваторами, чей этноцентризм - большое разочарование для их культурмарксистских и гуманистических родителей :))

" «...Назови мне хотя бы одну страну, где мусульмане жили мирно с немусульманами, без джихада против кафиров (неверных)? [...] Сколько тысяч европейцев должно умереть, сколько сотен тысяч европейских женщин должно быть изнасиловано и миллионов ограблено, чтобы ты понял - мультикультурализм + ислам не работает? И почему ты считаешь, что Норвегия будет первой страной в мире за последние 1400 лет, которая докажет обратное? История повторяется бесконечно»

"Я нахожу лицемерным различать мусульман, нацистов и марксистов. Все они поддерживают идеологии ненависти. Не все мусульмане, нацисты и марксисты являются радикалами, большинство из них - умеренные. Но есть ли разница? Умеренный наци может однажды решиться стать радикалом. Умеренный мусульманин, получив отказ пройти в клуб, может стать фундаменталистом и т.д.

Совершенно очевидно, что умеренные сторонники идеологий ненависти могут однажды выбрать крайние формы.

• Ислам(изм) привёл к 300 млн смертей.
• Коммунизм - 100 млн смертей.
• Нацизм - 6-20 млн смертей.

Ко ВСЕМ идеологиям ненависти следует относиться одинаково»

 «...90% всех культурмарксистов лгут людям, прячась за «гуманизмом и правами человека» [...] Между культурмарксистами и мусульманами много общего, но, к примеру, их поддержка гомосексуалов несовместима с уммой и исламом. В конечном счёте умма предаст их. [...]»

«Проблема в том, что Европа проиграла холодную войну ещё в 1950-м, в тот момент, когда позволила марксистам/антинационалистам беспрепятственно захватить власть и, в частности, места в рядах учителей и профессоров. Это привело к тому, что в Норвегии и Швеции экстремальный марксизм стал приемлемой нормой и старые истины патриотизма и культурного консерватизма полагаются сегодня экстремизмом (культурмарксистами и гуманистами). Антинационалистические настроения не только стали мейнстримом, но и требуемым базисом для успешного продвижения в социальной иерархии. [...]»

«В Осло существуют политические силы, выступающие за повальное субсидирование строительства дешёвых «исламских блоков» на западе столицы, для «лучшей интеграции» [...] Если это произойдёт, многие жители западного Осло переедут в Берум, и многие за ними последуют. Но куда ты переедешь, когда «исламские блоки» придут в Берум?»

Таким образом, из рассуждений Брейвика наглядно следует, что реализуй правящая партия иную политику и не осуществляя насильственную политику стимулирования и субсидирования иммиграции в свою страну, и ультраправый терроризм просто не имел бы оснований и просто бы не произошёл, как впрочем не случилось бы и множества более кровопролитных терактов в исполнении исламистов. Тем не менее общественная реакция высокопоставленных персон далека от адекватного восприятия действтиельности.

Так например компьютерные игры "Call of Duty: Modern Warfare 2″ и "World of Warcraft" которыми увлекался Брейвик были изъяты из продажи.

Скандально известный датский режиссёр Ларс фон Триер извинился перед общественностью за фильм "Догвилль", что был обозначен Брейвиком в числе любимых картин. Кроме этого Триер выступил с обвинениями правого крыла датской Народной партии, выступающей против иммигрантов и ислама, увидем между её политикой и расстрелом на острове Утойя прямую связь. За такую ремарку режиссер тут же удостоился отповеди от представителя этой партии Сорена Эсперсена, который заявил, что «интересно слышать такие слова от человека, объявляющего себя нацистом и делающего извращенные фильмы, послужившие источником вдохновения для Брейвика».

Певец Моррисси спустя два дня после теракта сравнил его с тем, что ежедневно происходит в заготовительных цехах ресторанов быстрого питания типа «Макдональдс» или KFC. Моррисси является убежденным вегетарианцем, и, несмотря на критику со всех сторон, отказывается извиняться за свои слова: он считает, что людям необходимо пересмотреть политику и по отношению к братьям нашим меньшим.

От террориста из Осло кроме правых правых политических партий и движений открещиваются даже собственные родители, всю жизнь кстати поддерживавшие рабочую партию лейбористов нападение на которую совершил Брейвик-младший. "Я считаю, что он должен был в конечном счете покончить жизнь самоубийством, нежели убивать такое количество людей", - заявил Йенс Брейвик, его отец и бывший норвежский дипломат в Лондоне, где и родился Брейвик, а уже на следующий год родители развелись и Андреас остался с матерью.

В настоящее время пенсионер Йенс Брейвик находится под охраной полиции в своем доме в городе Курнанель на юге Франции. "Я больше никогда не буду с ним общаться", - добавил он, при том что последний раз Йенс разговаривал с сыном в 1995 году. Возможно в том числе и из-за безответственности и безучастности отца, что его теперь морализаторски осуждает, стали возможны эти теракты.

Мать Брейвика по прежнему находится в шоке от случившегося и не может поверить в то что на это был способен её сын, так же не изъявляя никакого желания встречаться с ним.

Между тем общественное мнение далеко не так однозначно. Некоторые простые норвежцы сначала осуждали Брейвика, но после ознакомления с его видеобращением согласны что рабочая партия Норвегии ведёт страну не туда, а Андреас просто выбрал не те методы, хотя к самой социалистической молодёжи у некоторого населения так же крайне неоднозначное отношение, особенно если учесть что менее резонансные насильственные прецеденты с участием "новых жителей" страны случаются регулярно.

Наиболее вопиющий случай произошёл за три дня до террористических атак Брейвика прямо на ступенях здания норвежского парламента молодой выходец из Северной Африки средь бела дня изнасиловал местную женщину. Не удивительно что после подобных случаев волной накрывающих страну, не все спешат расстраиваться по поводу безвременной кончины активистов партии последовательно за выступающих за всё новые преференции для мигрантов и снижение возможностей самообороны в виде ужесточения оружейных законов. Другие, выражая соболезнования жертвам трагедии, полагают, что правящая госбюрократия в равной степени несет ответственность за произошедшее.

Фактическая цензура в СМИ и деятельность спецслужб, направленная на подрыв цивилизованных антиисламистских движений, привели к тому, что некоторые решили: с этими правительством и элитой можно говорить только на языке террора. Хакерская группа «Anonymous Norway» взломала Twitter аккаунт Андерса Брейвика, обвиняемого в совершении двойного теракта в Норвегии, для того, что бы призвать людей забыть о нем, сообщают норвежские СМИ.

Хакеры сначала оставили несколько записей в микроблоге Брейвика, а потом удалили все твиты. «Мы хотим, чтобы Андерс был забыт. Мы против того, чтобы вешать на него ярлыки вроде «монстр» и «маньяк». СМИ должны называть его жалким, пустым местом. Забудьте о нем», - говорилось в одной из сделанных хакерами записей. Будет ли он забыт на самом деле, или дело его лишь приумножается, увидим в ближайшее время. Проблема же видимо сохраниться и будет нарастать вне зависимости от успехов ультраправого террора, ведь проблема в том что социал-демократической модели левых, предполагающей спасение гибнущей перераспределительной системы за счёт массового завоза иностранцев, сегодня просто нет альтернатив.

Пространные рассуждения о культурном единстве и иудео-христианских ценностях не заменят содержания для пенсионеров которые кому-то нужно платить в условиях демографического коллапса. Адекватных решений этим проблем не могут предложить ни левые, ни консерваторы, ограничивающиеся риторикой повышения культуры и сохранения духовного единства, хотя Брейвик в этом и выше на множество ступеней, разделяя взгляды Адама Смита и очевидно имея более вменяемую экономическую программу, если не учитывать его пространную критику "глобального капитала" в котором он увидел угрозу вслед за ненавидимыми им марксистами.

Парадоксально, но проблема видимо кроется в личной слабости самого Брейвика избравшего простой способ Герострата в донесении своих идей. Опытному стрелку перестрелять массу безоружных подростков труда не составит, а потом он будет отсиживаться десятилетиями в комфортабельной норвежской тюрьме, купаясь в лучах славы. Однако ни его идеи, ни проблема что он поднял, решены очевидно при его помощи не будут. Между тем Брейвик в 2003 году предпринимал попытку избраться на местных выборах от правой Норвежской партии прогресса.

Однако Брейвик проиграл те выборы и вместо дальнейшего приложения кропотливых усилий по политическому восхождению он пошёл вот этим путём, более лёгким, но как показывает историческая практика того же Тимоти Маквея - совершенно бесполезным, где внимание к персоне со стороны СМИ подменяет восприятие тех идей что хотелось бы донести.

Нарциссизм Брейвика в этой истории сыграл с ним злую шутку и обеспечил тщетность его жизни в подобной технологии политической борьбы.

ekonbez.ru

Прамована судзе ў свою абарону 17. 04. 2012 г.

«Я стаю тут як прадстаўнік нарвежскага, еўрапейскага, антыкамуністычнага і антыісламскага апазіцыйнага руху - Нарвежска-Еўрапейскі Рух Супраціву. А таксама як прадстаўнік Тампліераў.

Я прамаўляю ад імя шматлікіх нарвежцаў, скандынаваў, еўрапейцаў, якія ня хочуць быць пазбаўленыя іх правоў карэннага этнасу, ня хочуць быць пазбаўленыя культурных і тэрытарыяльных правоў.

Нарвежскія СМІ, пракуратура сьцьвярджалі й працягваюць сьцьвярджаць, што прычыны, па якіх я правёў сваю акцыю самаабароны 22/7, крыюцца ў маёй асобе. Неаднаразова пісалася, што мае дзеяньні былі абсалютнай выпадковасьцю, што я нікчэмны і зласьлівы няўдачнік, які ня мае ніякіх мэтаў, ніякай годнасьці й якому зусім нельга давяраць... Таксама неаднаразова гаварылася, што я хлус, што я амаральны тып, вар'ят, што мяне трэба ізаляваць, як, зрэшты, й іншых нацыяналістаў і кансерватараў ў Нарвегіі. Яны спрабавалі сказаць, што я страціў працу, што ў мяне комплексы, што я наогул ні зь кім не кантактаваў, што я жорсткі і вар'яцкі чалавек, які гэтым учынкам меў намер прыцягнуць увагу да сваёй персоны. СМІ і пракуратура сьцьвярджалі, што я хворы на нарцысізм, што я антысацыяльны псіхапат, што пакутую ад розных фобій, якія і прывялі мяне да такога кроку. Больш за тое, дайшло да таго, што пра мяне напісалі, што паміж мною і маёй маці была кровазьмяшальная сувязь, што я нікчэмны забойца дзяцей, хаця мною ня быў застрэлены ні водны чалавек маладзешы за 14 гадоў. Сьцьвярджалі таксама, тыя ж самыя СМІ, што я гомасексуаліст, педафіл, баязьлівец, некрафіл, расіст і соцыяпат. Фашыст, нацыст, сіяніст і анархіст адначасна. Дайшло нават да таго, што СМІ сьцьвярджалі, што мой IQ ніжэй за 80 пунктаў.

Я, прызнаюся, ня зьдзіўлены гэтымі характарыстыкамі. Але большасьць людзей, я спадзяюся, выдатна разумеюць, што гэта ілжывая прапаганда, якая мяжуе з камедыяй або нават з абсурдам. Але важна іншае: ці ўсе разумеюць прычыну, з-за якой журналісты, пракуроры, культурная эліта, рэдактары газет і часопісаў працягваюць мяне высьмейваць, зьдзекавацца і хлусіць пра мяне. Адказ просты. Я змог рэалізаваць выдатны план баявой аперацыі, першы з часоў Другой Сусьветнай вайны. Яны ўсе мяне высьмейваюць таму, што баяцца. Празь іх кажа страх, таму што ваяўнічыя нацыяналісты могуць нанесьці непапраўную шкоду іх уласнай ідэалогіі «культурнага марксізма» і мультыкультуралізма. І яны зробяць усё, што ад іх залежыць, каб не дапусціць гэтага.

Яны дэманізуюць мяне і маіх рэвалюцыйна настроеных братоў і сясьцёр, мы ўсе - іх горшы ў сьвеце кашмар. Але я вельмі спадзяюся, што нацыяналісты і «культурныя кансерватары» не дадуць сябе падмануць і не паддадуцца на кручок гэтай ілжывай прапаганды.

Я буду працягваць распавядаць і пачну, мабыць, з таго, што адбылося пасьля Другой Сусьветнай Вайны ў Еўропе, дзе Нарвегія і Заходняя Еўропа ня мелі дэмакратыі як такой. Я нават не бяруся параўноўваць сітуацыю з дэмакратыяй у Еўропе пасьля Другой Сусьветнай Вайны з міжваенным перыядам. Свабода выказваньня думкі ў Нарвегіі, ды і ў Еўропе - гэта паняцьце без рэальнага зьместу. Нарвегія і Еўропа амаль цалкам здушаныя, і ў нашых краінах пануе сапраўдная дыктатура.

Але што адбылося ў міжваенны перыяд, паміж Першай і Другой Сусьветнымі войнамі? Гітлер прыйшоў да ўлады. Была дэмакратыя ў Еўропе і нацыянал-сацыялісты прыйшлі да ўлады, гэта і ёсьць прычына таго, што «культурныя марксісты» і лібералы не хацелі ўводзіць у еўрапейскіх краінах сапраўдную дэмакратыю і свабоду слова.

«Культурныя марксісты» і лібералы пастараліся адцерці нацыяналістаў і кансерватараў ад улады, таму што яны адчуваюць страх - баяцца, што да ўлады можа прыйсьці новы Гітлер і пачне Трэцюю Сусьветную вайну.

Тое, што сёньня вы называеце дэмакратыяй - гэта ня што іншае, як ліберальная і культурна-марксісцкая дыктатура.

«Культурны марксізм», які пераважае ў Нарвегіі й наогул у Еўропе, падняўся на небывалую вышыню менавіта пасьля Другой Сусьветнай вайны, прысвоіўшы сабе ролю пераможцы і накіроўваючай сілы чалавечага прагрэсу ў цэлым. Новай ідэалогіяй «культурнага марксізму» стаў мультыкультуралізм - па сутнасьці, забарона на любую крытыку ў адрас тых, хто вызнае дадзеныя ідэалагічныя ўстаноўкі. Пачатак быў пакладзены пасьля 1945 года, і вельмі ярка ўсе гэтыя прынцыпы выявіліся падчас камуністычных бунтаў у 1968 годзе, пра што падрабязней я скажу крыху пазьней.

Нацыяналізм і «культурны кансерватызм» абрынуліся пасьля Другой сусьветнай вайны. На жаль, у Еўропе не было свайго Макарці, які мог бы спыніць пранікненьне марксістаў у СМІ і ў адукацыйныя ўстановы. Чым марксісты і карысталіся, як толькі маглі. Яны праніклі таксама ў шэрагі сацыл-дэмакратычнага руху з тым, каб падпарадкаваць яго сабе. Але самым эфектыўным спосабам прыходу да ўлады ў Еўропе быў усё ж такі шлях праз адукацыйныя ўстановы: школы, інстытуты, універсітэты... І гэта адбылося ня толькі ў Нарвегіі, але і па ўсёй Еўропе. Так званая рэвалюцыя 1968 году адбылася менавіта таму, што яшчэ былі ў Еўропе сілы антыкамуністычнага характару, якія перашкаджалі пранікненьню марксістаў у адукацыйныя ўстановы. Тыя, хто, як Макарці, спрабавалі запабягаць гэтаму працэсу. Але праблема ў тым, што Макарці быў сам па сабе занадта памяркоўным. У пэўны момант ён прапаноўваў дэпартаваць усіх марксістаў ў Савецкі Саюз, але, на жаль, гэтага не зрабіў.

Установы адукацыі й культуры былі лёгкай мішэньню для марксісцкай інфільтрацыі ў нас у Еўропе. І паступова ў Еўропе ўсталяваўся новы баланс сіл, які й прывёў нас усіх да сёньняшніх вынікаў... Але праблема ў тым, што гэтыя ж самыя марксісты зараз спрабуюць на ўсю моц кантраляваць і эканоміку.

Дэканструкцыя старой, традыцыйнай сістэмы, мабыць, ключавы момант. Марксісцкая рэформа культуры, фемінізм, зьнішчэньне царквы, сексуальная рэвалюцыя - вось некалькі прычын, якія таксама ляжаць у аснове рэвалюцыі «68». У выніку ўсяго гэтага ўлада ў Еўропе паступова перайшла да левых, адбылося падзеньне і перагляд маральных нормаў і каштоўнасьцяў, быў зададзены цалкам іншы вектар сацыяльна-палітычнага разьвіцьця краін Еўропы.

У выніку ў Нарвегіі была ўсталяваная сапраўдная сацыялістычная сістэма, у якой права на ўсё маюць толькі ахвяры - ахвяры гвалту, ахвяры ўлады. І чым большай ахвярай вы зьяўляецеся, тым больш можаце атрымаць ад той жа дзяржавы.

У такой сітуацыі нацыяналісты і «культурныя кансерватары» апынуліся па-за справамі, зусім не маглі даць гэтаму рады. Кансерватыўны крытык сказаў наступнае ў 1968 годзе: "Марксісты больш клапоцяцца аб культуры, а вось лібералы больш думаюць пра эканоміку". І ён мае рацыю...

Але гэта прывяло, я паўтаруся, да дыктатуры марксістаў над сучасным грамадствам.

Аднак жа, мы маем права задаць два вельмі важныя пытаньні палітыкам, журналістам, навукоўцам і грамадскім дзеячам.

Першае пытаньне: Ці лічыце вы дэмакратычным, што нарвежскі народ ніколі ня меў магчымасьці правесьці рэферэндум аб ператварэньні краіны ў поліэтнічную і полікультурную дзяржаву? Хіба недэмакратычна зьвяртацца да ўласных грамадзянам за парадай?

Другое пытаньне: Ці дэмакратычна ніколі не пытацца ў грамадзян ўласнай краіны, ці гатовыя яны вітаць у сябе дома афрыканскіх і азіяцкіх бежанцаў - больш за тое, ператвараць карэнных грамадзян у меншасьць у сваёй уласнай краіне?

Але і гэта не зьяўляецца найбольшай праблемай ...

Апытаньні, праведзеныя Frank Aarebrot, паказваюць, што ў нашай краіне 60 - 70% галасоў атрымлівае кіруючая партыя. Ці ня дзіўна гэта? Ці ня дзіўна тое, што толькі 1 са 100 журналістаў выступае супраць левых? Адказ, як ня дзіўна, вельмі просты: амаль усе выкладчыкі на факультэце журналістыкі ва ўніверсітэце Осла вызнаюць марксісцкія погляды. Цікава, што ж яны могуць намовіць студэнтам? Адказ, як мне здаецца, відавочны.

Па маім меркаваньні, ва ўсіх еўрапейскіх СМІ павінна быць пэўная квота, каб у прэсе захоўваўся баланс паміж левымі і правымі сіламі.

Давайце паглядзім на нашых суседзяў: Вялікабрытанія. Апытаньні ў гэтай краіне паказалі, што 69% грамадзян бачаць праблему ў эміграцыі альбо ж знаходзяць яе вельмі вялікай праблемай (крыніца пададзена). Іншае дасьледаваньне паказвае, што 70% брытанцаў незадаволеныя палітыкай мультыкультуралізму і ісламізацыі краіны. Апошняе з дасьледаваньняў паказвае, што 3 з 5 брытанцаў знаходзяць, што жыцьцё ва ўласнай краіне стала няшчасным менавіта ў выніку мультыкультуралізму (крыніца The Times за люты 2010 года)...

(Суддзя перапывае падсуднага, але праз некаторы час Брэйвік працягвае).

... Усё гэта толькі частка прыкладаў, якія паказваюць, як мусульмане, левыя лібералы і марксісты кантралююць працэсы мультыкультуралізму, называючы нязгодных з гэтымі працэсамі расістамі ці яшчэ горш фашыстамі, фанатыкамі й ісламафобамі. 70% брытанцаў лічаць, што іх краіна стала няшчаснай у выніку мультыкультуралізму, але колькі людзей лічаць гэтак жа ў Нямеччыне, Францыі, Швецыі ці ў нас у Нарвегіі?

Нават, калі 30% простых еўрапейцаў выступаюць супраць палітыкі «мульты-культы», у нармальнай дэмакратычнай дзяржаве мусяць быць СМІ, якія адлюстроўвалі б пункт гледжаньня і гэтых самых 30% насельніцтва. Але ў нас у Еўропе ўсе 100% СМІ - прыхільнікі мультыкультуралізму! Гэта нармальна?

Няма ніякіх падставаў сьцьвярджаць, што ў нас дэмакратыя, таму што ўсе нашы дзяржаўныя інстытуты, школы, універсітэты працятыя, прасякнутыя мультыкультуралізмам і «культурным марксізмам». Усё больш і больш кансерватараў і нацыяналістаў усьведамляюць, што дэмакратычная барацьба ня мае больш сэнсу, яе немагчыма выйграць, калі няма рэальнай свабоды слова. І ўсьведамленьне гэтага прыйдзе ў бліжэйшыя дзесяцігоддзі. Тады, магчыма, адбудзецца сусьветная рэвалюцыя.

Тое, што адбываецца цяпер у Еўропе - гэта сапраўдная тыранія. Гэта несправядлівасьць, якая прывяла да таго, што я і мае таварышы страцілі веру ў дэмакратыю і вырашылі стаць «ваяўнічымі нацыяналістамі».

Людзі, якія называюць мяне жорсткім і злым, абсалютна не разумеюць розьніцы паміж злом і жорсткасьцю. Жорсткасьць - гэта не абавязкова зло. Каб гаварыць аб зле, вы, як мінімум, павінны ведаць нешта аб намерах чалавека і яго матывах. Гэткае ж невуцтва казаць аб жорсткасьці, як і вінаваціць у жорсткасьці амерыканскіх вайскоўцаў за тое, што падчас Другой Сусьветнай вайны яны скінулі атамныя бомбы на галовы 300.000 японцаў. Яны гэта зрабілі не таму, што былі злосныя або жорсткія, не таму, што не былі моцныя ці ў іх былі комплексы, а таму, што ў іх быў выбар: ахвяраваць трыма сотнямі тысяч жыцьцяў грамадзянскага насельніцтва альбо пахаваць пасьля, можа быць, мільёны салдат і грамадзянскіх асоб. Метады, якія выкарысталі амерыканцы, можна назваць жорсткімі, але гэта было зусім не зло.

Тут тая ж самая сітуацыя. Калі б мы з дапамогай дэмакратычных інстытутутаў змаглі спыніць ісламізацыю, іміграцыйную палітыку, дэмантаж нашых культурных каштоўнасьцяў, каланізацыю нашай краіны, дапамагчы зьнішчыць мультыкультурную ідэалогію, то адстрэл 70-ці чалавек не адбыўся б. А так гэтым учынкам я зрабіў свой унёсак у барацьбу. Бо калі не спыніць гэтыя працэсы цяпер, то мы можам страціць нашую краіну, мы апынемся на парозе грамадзянскай вайны, якой ніколі ня ведала Нарвегія, і тады мы страцім сотні тысяч мірных грамадзян, а ня толькі 70 чалавек...

Я абсалютна ўпэўнены, гэтак жа, як й іншыя «ваяўнічыя нацыяналісты», што калі мы здолеем спыніць мультыкультурны эксьперымент над Еўропай, то мы выратуем сотні тысяч жыцьцяў грамадзян еўрапейскіх краін, а можа быць, і мільёны жыцьцяў. У нас ня так шмат часу, каб сядзець і проста чакаць, калі ж сітуацыя зьменіцца, мы ня можам чакаць 20, 30, 40 гадоў. Мы ня можам чакаць, пакуль этнічныя нарвежцы апынуцца ў меншасьці. І таму нельга мяне, нас, вінаваціць у жорсткасьці й зьле. Калі ёсьць зло, то гэта сацыял-дэмакраты, якія штодня, штогадзіны займаюцца сістэматычнай дэканструкцыя еўрапейскай культуры і еўрапейскага этнасу.

Сацыял-дэмакраты [няўжо яны?! - Рэд.] вырашылі цалкам зьмяніць нашу краіну і Заходнюю Еўропу, зрабіць іх шматнацыянальнымі й мультыкультурнымі грамадствамі, нават не пытаючыся ў сваіх народаў праз рэферэндумы. А гэтая палітыка прывядзе да вялікіх узрушэньняў, і наступствы могуць быць вельмі крывавыя. Адзінае, што павінна зьдзіўляць Нарвегію і Еўропу, дык гэта тое, чаму падзея, падобная 22/7, не адбылася нашмат раней.

Паступова Наравегія і Заходняя Еўропа «балканізуюцца», і ў нас, тут, будуць падобныя падзеі, як на Балканах.

І спытай вы мяне, зрабіў бы я свой учынак зноў, мой адказ адназначны: так, зрабіў! Таму што злачынства, якое зьдзяйсьняюць сацыял-дэмакраты супраць свайго народу і супраць сваёй культуры, куды страшнейшае, чым маё...

І калі мой учынак называюць варварствам, то невялікае варварства неабходна, каб спыніць варварства куды большае па сваіх маштабах.

«Культурныя марксісты» сацыял-дэмакраты пасьля Другой Сусьветнай Вайны сотні разоў мелі магчымасьць зьмяняць палітыку, вектары разьвіцьця дзяржавы, але яны гэтага не рабілі. Яны аддалі перавагу тау, каб праз сістэму адукацыі й СМІ «размягчаць мазгі» ўласным грамадзянам, пераконваць нас у тым, што мультыкультуралізм, страта ўласнай ідэнтычнасьці - гэта нармальна. Таму вельмі шмат прадпрыемстваў і бізнэс-структур ўносяць зараз свае ахвяраваньні, якія ідуць на выхаваньне будучых палітычных актывістаў, якія і далей будуць праводзіць палітыку мультыкультуралізма.

Такія ж сабраліся і на востраве Утэйя. Людзі, якія сабраліся там, больш нагадвалі ўдзельнікаў руху «Гітлерюгенд». Там перад імі 20 ліпеня выступаў некалькі гадзін запар адзін з самых адыёзных камуністаў краіны (Нарвегіі)

(Тут прапушчана частка, у якой Андрэас Брейвік кажа аб канкрэтных людзях)

Перш, чым працягнуць, я хачу ўспомніць словы Джона Сцюарта Міля: «Чалавек можа зрабіць зло іншым ня толькі сваімі дзеяньнямі, але і праз сваё нежаданьне дзейнічаць. І ў абодвух выпадках ён нясе адказнасьць за шкоду, ім нанесеную».

Усе палітычныя актывісты, якія выступаюць ад імя «культурнага марксізму» і зьяўляюцца праваднікамі мультыкультуралізму, павінны ў будучыні панесьці адказнасьць за свае дзеяньні, але мы гэты кошт плацім ужо цяпер. І тое, што мяне называюць тэрарыстам, забойцам, злыднем, ня дзіўна, я пісаў пра гэта, што такія паводзіны з боку правадыроў мультыкульты чакаліся, яшчэ да пачатку аперацыі. І мяне чакае турма, магчыма, на ўсё маё жыцьцё. Але гэта зусім мяне не палохае, таму што мы ўсе жывем у турме. Я нарадзіўся ў турме - у турме, дзе няма ніякай магчымасьці праявіць сябе палітычна, дзе няма свабоды слова, у турме, дзе я вымушаны быў глядзець, як мае ўласныя народ, этнас і культура паступова зьнікаюць, іх разьбіраюць па кавалачках. І робяць усё гэта марксісты і левыя лібералы.

У гэтай турме, калі вы адважваецеся крытыкаваць наяўную сістэму, то вас публічна зьневажаюць, высьмейваюць, дегуманізуюць, навешваюць цэтлікі... Гэтая турма завецца Нарвегія.

І якое мае значэньне, зачынены я ў адзіночнай камеры ці ж знаходжуся на «свабодзе»? Я ўсё роўна знаходжуся ў турме ...

Давайце зазірнем у апошні даклад Статыстычнага Упраўленьня Нарвегіі і мы ўбачым там, што імігранты стануць большасьцю ў маёй краіне ў 2040 годзе. Але на самой справе дадзеныя, паданыя ў гэтым дакладзе, няслушныя, можна сказаць ілжывыя. Яны ўводзяць нас у зман. У гэтым дакладзе практычна няма інфармацыі пра ўзаемаадносіны паміж нарвежцамі [й імігрантамі]. Акрамя ўсяго іншага, пры падрыхтоўцы даклада наўмысна выключылі з абсьледуемых груп ўсіх азіятаў, афрыканцаў і грамадзян іншых краін Паўднёвай Еўропы. Акрамя таго, складальнікі гэтага дакладу наўмысна выпусьцілі з віду трэцяе пакаленьне імігрантаў, нелегальных імігрантаў, дзяцей з сем'яў, дзе адзін з бацькоў - выхадзец з Азіі і Афрыкі або Блізкага Ўсходу. Гэтая справаздача была замоўленая мультыкультуралістамі і мэта даклада - схаваць той факт, што карэнныя нарвежцы будуць меншасьцю ў Осла ўжо праз 5 гадоў.

Гэта адбудзецца!

Бо гэтая ж статыстыка паказвае, што 47% нованароджаных у Осла не зьяўляюцца этнічнымі нарвежцамі. Іншае дасьледаваньне паказвае, што карэнныя нарвежцы ў некаторых школах ужо складаюць меншасьць сярод першакласьнікаў.

Шмат хто хоча падаць, што ўльтранацыяналісты, такія як я, хочуць стварыць тэрарыстычны рэжым.

Гэта хлусьня!

Я падтрымліваю японскую і паўднёвакарэйскую культурныя мадэлі. Ня больш і ня менш. І што, Японія і Паўднёвая Карэя ўяўляюць сабой страшныя тэрарыстычныя рэжымы?

Не, гэта ня так! Гэтыя монакультурныя і высокатэхналагічныя дзяржавы даказалі, што могуць быць вельмі паспяховымі і без масавай іміграцыі і тым больш без размываньня нацыянальнай культуры і традыцый. Мадэль гэтых дзьвюх дзяржаў на дадзены момант самая дасканалая сістэма з усіх палітычных мадэляў.

У нас у Еўропе ўсё наадварот, мы пазбавілі нашых грамадзян працоўных месцаў, пераносячы іх у Азію, нашы марксісты і левыя засяродзілі ўсю палітыку на сацыяльным забеспячэньні грамадзян...

(Суддзя прыспешвае Брейвіка, каб ён заканчваў хутчэй. Брейвік кажа, што зачытаў толькі 6 старонак з 13. Суддзі гэта не падабаецца. Брейвік настойвае на тым, што яму неабходна зачытаць усё да канца, так як гэта зьяўляецца асновай, базісам яго абароны .)

... Лідэр нарвежскіх кансерватараў у 1970-80-х гадах мінулага стагоддзя Б'ерн Бенкаў казаў: «Этнічна аднастайнае грамадства - гарманічнае грамадства». А калі грамадства культурна і этнічна расколатае, то ўзнікае адсутнасьць даверу паміж грамадзянамі. Гэтага ніколі не пераадолець. Гэта ня толькі ўплывае на ўзаемадзеяньне паміж рознымі групамі, але ў канчатковым выніку прыводзіць да канфрантацыі. І гэта адбываецца на нашых вачах.

Прыкладам можа служыць іслам, які домінуе і ў Нарвегіі, і ў Еўропе. Еўрапейскія левыя палітыкі, навукоўцы, журналісты ўжо заяўляюць, што пераважная большасць мусульман - мірныя грамадзяне і даўно адмовіліся ад гвалту. Але гэта проста хлусня і прапаганда! Каран і Хадысы патрабуюць ад кожнага мусульманіна, каб ён ішоў па шляху джыхаду. 25% мусульманаў, якія жывуць у Брытаніі, апраўдвалі тэракты ў Лондане 7/07 тым, што войскі НАТА знаходзяцца ў Афганістане [што яны там робяць? хто іх туды паслаў? - Рэд.]. І вядома ж 40% мусульман, якія жывуць у Англіі, апраўдваюць тэракты ў Нью-Ёрку, калі загінулі 3.000 чалавек! Гэта паказвае іншае даследаваньне, праведзенае яшчэ ў 2006 годзе.

Хлусня ў тым, што мусульмане адмовіліся ад гвалту. Але наша Партыя Працы [кіруючая партыя ў Нарвегіі], журналісты, навукоўцы, палітыкі, палітычныя каментатары ведаюць пра гэта, але зусім не надаюць значэньня гэтым фактам, альбо наогул лічаць іх ілжывымі. Такім чынам мы навочна бачым, як нашы нарвежскія і еўрапейскія левыя супрацоўнічаюць зь ісламістамі дзеля працягу полікультурнага эксперыменту. Я магу тут прывесьці некалькі прыкладаў, але іх яшчэ больш можна знайсьці ў розных дасьледаваньнях...

Слабыя і разрозьненыя этнічныя групы прыводзяць да слабай культуры. Этнічная група зьяўляецца асновай любой культуры, а тое, што адбываецца ў нас, інакш, чым размыцьцё гэтай самай этнічнай групы, назваць нельга. Гэта ясна відаць на прыкладзе Осла й іншых еўрапейскіх гарадоў, дзе іслам пачынае дамінаваць ўсё больш і больш. Мусульманскія анклавы растуць у Еўропе хутка, як ракавая пухліна, пакуль у адзін цудоўны дзень іслам ня стане дамінуючай сілай.

Няўжо гэта так цяжка зразумець?!

Самы галоўны набытак нашага народа: свабода і незалежнасць - заўсёды і наўпрост быў зьвязаны з цэласнасьцю нашай, нарвежскай этнічнай групы. Гэтая цэласнасьць ляжыць у сэрцы нашай культуры. І ў той жа час, як аказваецца, гэтая этнічная цэласнасць самае далікатнае.

І за апошнія 60 гадоў левыя і марксісты разабралі па цаглінках тое, што стваралася на працягу сотняў гадоў, што беражліва ахоўвалася і песцілася: культура, ідэнтычнасьць, наша рэлігія, свабода і незалежнасьць - усё гэта за апошнія 6 дзесяцігоддзяў было зьнішчана ...

(Суддзя зноў перапыняе падсуднага [хоць ён кажа найважныя рэчы], патрабуе ад яго сьцісласьці. На гэта Брейвик пярэчыць, што ня можа абараняць сябе, калі не патлумачыць прычын, якія прывялі яго да таго, што ён зрабіў 22/7. Адвакат падсуднага настойвае, што Брейвик павінен дачытаць сваю прамову да канца...)

... Дзякуй, Ваш Гонар, я працягну...

Цяпер у нас у Нарвегіі ўзнікае дэмаграфічная праблема, калі большасьць тых, хто нарадзіўся ў Нарвегіі - гэта мусульмане. У канчатковым выніку нас напаткае тая ж доля, што і хрысьціянаў у Ліване. Ліван калісьці быў хрысціянскай краінай. У 1911 годзе хрысьціянаў у Ліване было 80% насельніцтва. З тых часоў прайшло стагоддзе і дэмаграфічная сітуацыя зьмянілася. Цяпер Ліван пераўтвораны ў мусульманскую дзяржаву з хрысьціянскай меншасьцю... Хрысьціне - пераследуемая меншасьць у Ліване, якая стала падвяргаецца нападкам і агрэсіі з боку мусульман. Там яны складаюць цяпер ня больш за 25% ад насельніцтва краіны.

І вось мы падыходзім да яшчэ адной важнай праблемы - гэта ісламізацыя Еўропы. Чым больш мусульман у краінах Еўропы, тым большым становіцца сьпіс іх патрабаваньняў да карэнных жыхароў і ўладаў краін. Гэта і халяльная ежа ў крамах, і асобныя могілкі, і асобныя басейны, і каб банкі дзейнічалі па ісламскіх традыцыях, увядзеньне шарыяцкіх судоў у краінах Еўропы, асобных школ, вывучэньне арабскага, асобныя дзіцячыя садкі. Але ўсё гэта фінансуецца ня толькі за кошт ісламскіх краін, такіх, як Саудаўская Аравія, але Нарвегія таксама плаціць за «ісламскія прыемнасьці».

Савудаўская Аравія з 2007 года выдаткавала 600 мільярдаў даляраў на ісламізацыю Еўропы, Канады, Аўстраліі й Амерыкі. Гэта будаўніцтва 1500 мячэцяў, 200 ісламскіх коледжаў, 210 ісламскіх культурных цэнтраў...

Журналісты і каментатары сцьвярджаюць, што я дазволіў муле выступіць на баку абароны, каб ён пацьвердзіў, што ідзе вайна паміж ісламам і еўрапейскай цывілізацыяй. Вядома ж усе каментатары ў адзін голас сцьвярджаюць, што гэта - трызненьне сівой кабылы. Аднак большасць мусульман лічаць так жа! Большасьць мусульман па ўсёй Еўропе. У мяне ёсьць мноства пацьверджаньняў гэтаму з адкрытых крыніц.

Так, па выніках дасьледаваньня, праведзенага ў Нямеччыне, 56% мусульман гэтай краіны лічаць, што ідзе вайна паміж ісламам і Еўропай. Так, што трызьню ня я, а як раз палітычныя каментатары...

Лідар егіпецкіх «Братоў - Мусульман» ужо заявіў, што ў Егіпце будзе пабудавана дзяржава менавіта на прынцыпах шарыяту, і што не існуе ліберальных або сьвецкіх мусульман. Ёсць толькі іслам.

І вось нашы еўрапейскія мультыкультуралісты адкрылі дзьверы нашых краін пасьлядоўнікам ісламу. Больш за 30 мільёнаў мусульман жыве цяпер ў Еўропе, 150 тысяч зь іх толькі ў Нарвегіі. З 1960 года, калі першыя мусульманскія імігранты трапілі ў краіну, і па гэты дзень імі былі згвалтаваныя 90.000 нарвежскіх жанчын. Многія былі падвергнутыя групавому згвалтаваньню. Некаторыя скончылі жыцьцё самагубствам... Больш за 300.000 хлопчыкаў і дзяўчынак, мужчын і жанчын падвяргаліся гвалту з боку мусульман за гэты час. Пачынаючы з 1960 года сотні нарвежцаў былі забітыя мусульманамі. Усё гэта зьяўляецца злачынствамі супраць нарвежскага народа. Вялікая доля адказнасьці ляжыць на Нарвежскай Рабочай Партыі - Партыі Улады.

Акрамя гэтага мы бачым, што нарвежцы, карэнныя жыхары гэтай краіны, бягуць з раёнаў дзе пасяляюцца мусульмане. Гэтыя раёны перастаюць быць бяспечнымі для пражываньня.

І прычына ўсяго гэтага ў тым, што наша кіруючая партыя адчыняе мусульманам ўсе шляхі ў нашу краіну.

Трызненьнем, вядома ж, зьяўляюцца заявы шматлікіх нарвежскіх палітыкаў аб тым, што мусульмане хочуць інтэгравацца, стаць паўнапраўнымі членамі нашага грамадства. Наадварот! Мусульмане пагарджаюць нашым грамадствам, нашай культурай, нашымі звычаямі й нашай мовай. Большасьць зь іх хочуць ўласнай аўтаноміі ў Еўропе - шарыят і самакіраваньне. Гэта тычыцца многіх гарадоў у Нарвегіі й у Еўропе, у прыватнасьці Лондана і Парыжа, Берліна і Марсэля...

Калі паглядзець на сітуацыю ў сьвеце ў цэлым, то дзе мусульмане становяцца большасьцю, там яны пачынаюць патрабаваць сваёй культурнай і рэлігійнай аўтаноміі. Гэта адбылося ў Індыі, Ліване, адбываецца ў Ізраілі, на Філіпінах, поўдні Тайланда, у заходнім Кітаі [уйгуры - карэнны этнас, тэрыторыя якога была захоплена кітайскімі імперыялістамі. - Рэд.]. Няма ніводнай краіны ў сьвеце, дзе б мусульмане жылі ў міры з прымаючым іх народам. І чым тады нашая вайна, вайна карэнных народаў Паўночнай Еўропы супраць мусульман, адрозьніваецца ад вайны, якая вядзецца ў Тыбеце супраць Кітая або карэннымі жыхарамі Балівіі, якія змагаюцца за незалежнасць?

Мы тут жывем ад пачатку сьвету і гэта менавіта наша краіна!

У 2009 годзе ў Балівіі парламент прыняў закон, па якім карэннае насельніцтва краіны мае права на самакіраваньне. Але чаму тут, у Еўропе, карэнныя народы, хто хоча жыць у рамках сваёй уласнай культуры, свайго ўласнага этнасу, называюць нацыстамі й расістамі? Чаму? Чым мы адрозьніваемся ад карэннага народа Балівіі або тыбетцаў. Чаму яны - героі, а мы - нацысты і расісты?! Нашы продкі жылі ў гэтай краіне 12 тысяч гадоў. І мы, як карэннае насельніцтва, маем права не прымаць каланізацыю нашай краіны і пакідаем за сабой права змагацца супраць каланізатараў.

Я ведаю, што інфармацыю, якую я кажу, цяжка ўспрымаць, таму што да гэтага пастаянна казалася зусім адваротнае, супрацьлеглае. Цяжка ісьці супраць цячэньня, калі ўсе 100% медыйных кампаній займаюцца мультыкультурнай прапагандай! Але неўзабаве, большасьць нарвежцаў, еўрапейцаў будуць разумець: тое, што я кажу цяпер - праўда.

І я задаю пытаньне: як гэта можа быць недэмакратычна пачаць ўзброеную барацьбу супраць тых, хто зьнішчае твой уласны народ, зьнішчае культуру, якая складвалася стагоддзямі, этнас, зьнішчае традыцыі? Усе гэтыя прафесара, навукоўцы, журналісты, палітыкі, якія прапаведуюць мультыкультуралізм. Чаму сродкі, з дапамогай якіх я спрабую абараніць ўласную ідэнтычнасць і ўласныя каштоўнасьці, прызнаныя недэмакратычнымі?

Томас Хіланд Эрыксан, прафесар Універсітэта Осла - адзін з ідэолагаў мультыкультуралізма неяк сказаў: "У нас у Нарвегіі большасьць белых і мы іх разьбяром з такой дбайнасьцю, што яны ніколі ня будуць зноў большасьцю" [дарэчы, гэта тыповая расісцка-нацысцкая заява. - Рэд.].

Што ён па сутнасьці сказаў? Што галоўная задача ў тым, каб разабраць па костачках нарвежскі этнас, што будзе зроблена яго дэканструкцыя так старанна і грунтоўна, каб ён зноў ніколі ня стаў большасьцю.

Гэта як раз тыя планы, якія мультыкультуралісты хочуць рэалізаваць. І вядома ж яны спадзяюцца, што ня будзе ніякага супраціву гэтаму працэсу зьнішчэньня нарвежскага этнасу. Але тут яны глыбока памыляюцца... Грамадзянская вайна супраць мультыкультуралізма толькі пачынаецца. І па нашых гарадах ужо цякуць рэкі крыві. Варта нам ўспомніць Парыж і Мадрыд, Лондан і Тулузу, Льеж і Орхус...

Але самае непрыемнае тое, што еўрапейскія мультыкультуралісты настолькі пыхлівыя, што наогул не жадаюць уступаць ні ў які дыялог з намі, з ваяўнічымі нацыяналістамі, хоць гэта магло б прадухіліць шматлікія сутыкненьні.

Хай будзе вам вядома, што мы хацелі мірнага вырашэньня пытаньняў. Мы хацелі мірных перамоваў на працягу ўсяго часу з заканчэньня Другой сусветнай вайны. Але левыя, марксісты не жадаюць размаўляць з намі, ім не патрэбны дыялог. Яны аддаюць перавагу цэнзуры, насьмешкам і перасьледу іншадумцаў. Але тым самым яны спараджаюць яшчэ большую радыкалізацыю з нашага боку.

Наш урад ня гледзячы на тое, што выдатна бачыць, што мультыкультуралізм не працуе, працягваюць напампоўваць нашу краіну імігрантамі з Азіі й Афрыкі, адмаўляецца прытрымлівацца этнічнага, нацыянальнага пратэкцыянізма.

Больш за тое, наш урад дзейнічае так, як быццам на 100% упэўнены, што ня будзе ніякай грамадзянскай вайны паміж нацыяналістамі й інтэрнацыяналістамі ў Еўропе [апошнія, гэта ня інтэр-нацыяналісты, а хаатызатары-касмапалітызатары. - Рэд.]. Мы - ваяўнічыя нацыяналісты - першыя кроплі, якія прынёс вам вецер пераменаў. За намі прыйдзе сапраўдны шторм. Грамадзянская вайна ня стане для вас нечаканасьцю. Паступова будзе адбывацца палярызацыя ў грамадстве і эскалацыя напружаньня. Вы ўбачыце, што ўсё часьцей і часьцей будуць сутыкацца паміж сабой правыя патрыёты і пасьлядоўнікі ісламу. Мультыкультурныя рэжымы проста вымушаныя будуць змагацца супраць нас.

На вялікі жаль тады рэкі крыві будуць цячы па гарадах Еўропы.

Мае браты і сёстры нацыяналісты ўэшце перамогуць. І гэта прывядзе да падзеньня рэжымаў у дзяржавах Еўропы.

Як я магу быць упэўненым, што гэта адбудзецца? Прычына ў тым, што мультыкультуралізм зьяўляецца самаразбуральнай ідэалогіяй. Як толькі карэнныя еўрапейцы робяцца меншасьцю ў сваёй уласнай краіне, то ўлада аўтаматычна слабне, бо ня можа больш эканамічна падтрымліваць сацыяльную палітыку, праводзімую гэтай жа уладай. І ў канчатковым выніку Еўропу паглыне наймацнейшы эканамічны крызіс. Цяперашні крызіс у Еўропе будзе нагадваць вам пікнік на сьвежым паветры...

Мы хочам, каб еўрапейскія ліберальна-марксісцкія эліты перасталі за наш кошт праводзіць тую палітыку, якая разбурае Еўропу і нашу краіну. Нам не патрэбныя шэнгенскія правілы ці квоты на прыём уцекачоў з краін Афрыкі й Азіі. Мы ня хочам, каб наша краіна выкарыстоўвалася як звалка сьмецьця, зь якой лібераламарксісты атрымліваюць свае казачныя прыбыткі. Мы хочам заставацца нарвежцамі - нацыяй нарвежцаў, хрысьціянскай нацыяй. Мы хочам заставацца членамі сям'і Паўночных народаў, членамі вялікай еўрапейскай сям'і. А цяпер мы знаходзімся ў сітуацыі, калі мы гэта губляем. Мы губляем нашы гарады, нашу краіну, мы губляем тое, што было нам дорага на працягу 12.000 гадоў нашай гісторыі

На працягу 5-10 гадоў мы - нарвежцы - станем меншасьцю ў нашай уласнай сталіцы і ў многіх іншых гарадах. Палітычныя эліты нашай краіны настолькі знахабіліся і настолькі паводзяць сябе пыхліва, што чакаюць ад нас, што мы з распасьцёртымі рукамі будзем вітаць сваё ўласнае нацыянальнае зьнішчэньне. А тыя, хто адмаўляецца прымаць правілы гульні, навязаныя левымі, [будуць і далей клейміцца] як фашысты і экстрэмісты.

Але гэта канчатковае вар'яцтва. Гэтыя палітыкі, а ня я, павінны праходзіць псіхіятрычную экспертызу. І гэта тычыцца ня толькі палітыкаў, правадыроў мультыкультуралізму ў Нарвегіі, але і ўсіх еўрапейскіх палітыкаў - усіх тых, хто падтрымлівае мультыкультуралізм. Сапраўдным злом зьяўляецца імкненьне затапіць нашы краіны азіяцкімі і афрыканскімі эмігрантамі, зьнішчыць хрысціянства і падмяніць яго ісламам. Гэта - сапраўднае зло, а не барацьба супраць яго!

Усеагульная дэкларацыя правоў чалавека і міжнароднае права дазваляюць этнічным карэнным народам, якім пагражае сістэматычнае зьнішчэньне, дэканструкцыя ўласнай рэлігіі, традыцый і культуры, абараняцца нават узброеным чынам. І тыя нарвежцы, у каго ёсьць маральная адказнасьць перад уласным народам, хто мае пачуццё абавязку, ня будуць сядзець і глядзець, як усё, што ім дорага апаганьваецца і зьнішчаецца. Мы будзем змагацца!

Мы будзем змагацца супраць мультыкультуралізма і нашай кіруючай партыі ў Нарвегіі, супраць усіх заганных палітычных актывістаў, якія зьяўляюцца праваднікамі мультыкультуралізма ў Еўропе.

Напад, які я зьдзейсьніў 22/7 зьяўляецца толькі прэвентыўным ударам для абароны карэнных народаў Нарвегіі, для абароны нашай культуры.

І я не прызнаю сваю віну!

Мой учынак быў зьдзейсьнены па неабходнасьці, ад імя майго народа, маёй культуры, маёй рэлігіі, майго горада, маёй краіны.

Таму я патрабую, каб мяне апраўдалі па ўсіх пунктах абвінавачаньня!"

Пераклад і рэдакцыя сайта "Беларусь - наша зямля!

ej.by/news