Реклама в Интернет     "Все Кулички"
  Мы – нацыя!
 
 
Брама сайта arrow АДВЕЧНАЕ arrow Гістарычны матыў

Гістарычны матыў
Куликовская битва. Утерянная победа? Друк E-mail
05.10.2009 | 23:12 |

21 сентября отмечается "День воинской славы России", или "День победы русских полков в Куликовской битве"

Куликовская битваКуликовская битва: официальный миф

История пишется победителями для своих детей и внуков. Отрадно, когда творцы мифов о прошлом оказываются в состоянии измыслить собственные сказания так, чтобы не задевать достоинство других народов и государств.

Миф о Куликовской битве, случившейся 8 (21) сентября 1380 года, является типичным примером того, как задним числом в Российской Империи создавались уничижительные пасквили на соседей, да, впрочем, и на самих себя. В сжатой канонической российской версии это событие выглядит так [в списке литературы см., например: 1; 2; 3]:

Русь страдала под монголо-татарским владычеством с середины XIII века - со времен нашествия хана Батыя. Постепенно вокруг Москвы начали складываться патриотические силы, желающие свергнуть ненавистное иноземное иго.

В 1380г. татарский хан Мамай решил совершить очередной набег на Русь, для чего собрал войско численностью до 300 тысяч человек. Князь Дмитрий Донской (впоследствии провозглашенный святым) мобилизовал свою армию со всей Руси (числом до 150 тысяч). Союзниками Мамая выступили рязанский князь Олег и литовский (белорусский) князь Ягайло. 

Чытаць далей...
 
Канферэнцыя ў літоўскай амбасадзе Друк E-mail
05.10.2009 | 23:02 |
Амбасада Літоўскай Рэспублікі ў Рэспубліцы Беларусь Шаноўныя сябры!

Няўрадавая арганізацыя  "За грамадзянскую супольнасць"(Літва) і Каардынацыйная рада ініцыятываў па дасследванні злачынстваў камунізма і ўшанаванні памяці ахвяраў таталітарызма (Беларусь):

Запрашаюць Вас прыняць удзел у канферэнцыі, прысвечанай 70-годдзю пачатку 2-й сусветнай вайны: «Прычыны пачатку 2-й сусветнай вайны: роля камуністычнай і нацысцкай ідэалогіяў.  Праблемы барацьбы з таталітарнай спадчынай у сучасным грамадстве».

Чытаць далей...
 
Місія БНР у Берліне, альбо Што выяўляе гісторыя Друк E-mail
11.07.2009 | 19:42 |

Неабыякавыя нататкі

Arche. №3. 2009.Чым далей ад нас адыходзяць тыя гады і тыя падзеі, калі беларускі народ, стаўшы на шлях самавызначэння, дамагаўся сваёй дзяржаўнай незалежнасці, тым глыбей асэнсоўваецца гістарычная роля і значэнне дзеячаў Беларускай Народнай Рэспублікі ў жыцці народа і нацыі. Неацэнную паслугу тут нам аказваюць дас­ледчыкі гістарычных падзей, так бы мовіць, рэстаўратары мінуўшчыны, сярод якіх пачэснае месца займае і Ўладзімір Сакалоўскі. Яго новая кніга «Надзвы­чайная місія БНР у Нямеччыне (1919-1925)», змешчаная ў часопісе Arche, №3, 2009, стар.1-328, прадметна і шматпланава раскрывае адзін з найбольш дра­ма­тычных перыядаў гістарычнай чыннай рупнасці беларусаў па стварэнні і ад­стой­ванні сваёй дэмакратычнай народнай дзяржавы.

Адраджэнне краіны і імк­нен­не беларусаў да еднасці, нацыянальнай аўтаноміі, самастойнасці выспявала пад моцным уціс­кам расейскага самаўладства, а таму і было яно даволі стрыманым і павольным. 

Паўстанне ў 1863 годзе, а потым рэвалюцыйныя падзеі 1905 года ў Расеі абудзілі да жыцця ў мясцовага насельніцтва (найперш у інтэлігенцыі) парасткі самаўсведамлення, што вялі спакваля да фарміравання нацыяна­льнага руху. Вайна 1914-1918 гадоў выкліка­ла яшчэ большую цікавасць да самавызначэння і вызвалення з-пад прыгнёту Расеі. Разам з беларусамі, зрэшты, тыя ж памкненні мелі і іншыя наро­ды, палякі і ўкраінцы, фіны і латышы, літоўцы.

Чытаць далей...
 
Парад Нацистов и Красной Армии Друк E-mail
04.05.2009 | 13:49 |

Нота правительства СССР, врученная польскому послу в Москве утром 17 сентября 1939 года

Две родственные, человеконенавистнические идеологии любителей военных парадов. Тут они еще вместе.   Господин посол,

Польско-германская война выявила внутреннюю несостоятельность Польского государства. В течение десяти дней военных операций Польша потеряла все свои промышленные районы и культурные центры. Варшава как столица Польши не существует больше. Польское правительство распалось и не проявляет признаков жизни. Это значит, что Польское государство и его правительство фактически перестали существовать. Тем самым прекратили свое действие договора, заключенные между СССР и Польшей. Предоставленная самой себе и оставленная без руководства, Польша превратилась в удобное поле для всяких случайностей и неожиданностей, могущих создать угрозу для СССР. Поэтому, будучи доселе нейтральным, советское правительство не может более нейтрально относиться к этим фактам.

Чытаць далей...
 
Самая вялікая хлусьня – гэта няпоўная праўда, Друк E-mail
21.03.2009 | 16:45 |

або Чаму беларускае Адраджэнне атрымлівае паразу за паразай?

Літва з “Нюрнберскае хронікі” Шэдэля (канец XV стагоддзя) Беларусы амаль нічога ня ведаюць пра той перыяд сваёй гісторыі, калі яны былі вольнымі і незалежнымі. Тады нас ніхто не называў беларусамі, а нашу краіну - Беларуссю. Гэта быў час ад нараджэння ВКЛ (Вялікае Княства Літоўскае, Рускае і Жамойцкае) да часу падзелу Рэчы Паспалітай, (якая была агульнай дзяржавай ВКЛ і Польшчы). У выніку гэтага падзелу мы сталі часткай Расеі, што прывяло да поўнага разбурэння ўсяго - нашыя землі сталі глухім кутком Расеі, сяляне сталіся прыгоннымі рабамі, з вышэйшымі клясамі (з тымі, што не загінулі) зрабілася тое, што А.Міцкевіч трапна назваў ападленнем нацыі. Бальшавікі падоўжылі гэтае запрыгоньванне і ападленне ўжо цэлага народу. З распадам Саюза амаль усе народы пачалі адбудоўваць свае нацыянальныя дзяржавы. У нас гэтага не адбылося. Больш за тое, з 1995 года пачалася брутальная русіфікацыя. Чаму так сталася? Называюць два чыннікі: згуба народам мовы і страта гістарычнай памяці. Аб першым напісана шмат, але, як правіла, засыпана агульнымі фразамі аб нацыянальнай ідэі. Апазіцыя мела надзею абудзіць народ з дапамогай мовы. Ва Украіне стартавыя ўмовы былі лепшыя за нашы, 18 гадоў ідзе ўкраінізацыя, а народ у асноўным размаўляе па-руску. Так адбываецца таму, што, каб змяніць чужую мову на сваю, трэба, па-першае, зразумець шкоднасьць чужой мовы і культуры для ўласнага развіцця, што чалавеку даволі цяжка, а, па-другое, каб загаварыць на новай мове, трэба рабіць намаганні, на якія у нашых умовах ў людзей няма сілаў і часу. У гэтых варунках роднай мове застаецца толькі вучыць дзяцей з дзіцячых садкоў і школ, што і робіцца ва Украіне. І што немагчыма рабіць у нас з-за супраціву ўлады.

Чытаць далей...
 
Псевдоправославный праздник в псевдоправославной стране Друк E-mail
29.12.2008 | 16:49 |

Памятник Минину и ПожарскомуСтранные манипуляции Госдумы вокруг ноябрьского праздника как нельзя лучше демонстрируют уровень стратегического мышления "народных избранников".

Действительно, при всем уважении к коммунистам и пенсионерам, продолжать праздновать в государственном масштабе день Октябрьского большевистского переворота, уже не совсем прилично. Вернее, праздновать-то его никому не запрещено, благо свобода слова, совести и прочая, однако оставлять его "красным днем" уже, естественно, не стоит.

Равно как не стоит и оставлять мумию пролетарского вождя на главной площади страны, да и двуглавые орлы давно просятся на кремлевские шпили взамен рубиновых звезд.

Чытаць далей...
 
Челенджер перестройки Друк E-mail
10.11.2008 | 17:19 |
Вокладка кнігіЗ кнігі В.Якавенкі "Нячывелле" (Мінск, 2007)   •  

Белорусский феномен

Стадион шумел, как на матче при острейшей борьбе конкурентов на лидерство. А страсти-то были отнюдь не спортивные: волглое, подернутое изморозью февральское поле стало ареной борьбы за симпатии публики в более или менее радикальных и остроумных высказываниях, посылах, пасах к воротам перестройки. Публика, как и положено на стадионе, порой срывалась на свист, который ведущие всячески пытались сдерживать, порой дружно скандировала: «Мо-ло-дец!».

Чытаць далей...
 
Беларускі народны фронт “Адраджэнне” Друк E-mail
29.10.2008 | 16:52 |

Каментар пісьменніка, старшыні Аргкамітэта БНФ "Адраджэнне" (1988-1989 гг.) Васіля Якавенкі з нагоды 20-й гадавіны патрыятычнага руху   •  

ImageБеларускі народны фронт "Адраджэнне", заснаваны творчай і навуковай інтэлігенцыяй г.Мінска, з'явіўся сапраўдным адраджэнцкім інструментам і дзейсным сродкам у галіне нацыянальнай культуры і будовы дзяржаўнасці. Стварыць яго падказала, можна сказаць, само жыццё і, як вядома, тое, што атрымала назву перабудовы. Ён паходзіць з грамадзянскай актыўнасці маладзёжных суполак і перш за ўсё "Талакі", з ажыўленых і працяглых дыскусій пісьменнікаў і вучоных па роднай мове на Беларускім радыё, з такіх жа дыскусійных палымяных і вострых артыкулаў у пісьменніцкім штотыднёвіку "Літаратура і мастацтва", з масавых (падрыхтаваных тайком) зваротаў інтэлігенцыі, мастакоў, пісьменнікаў, а таксама рабочых - у Маскву з патрабаваннем спыніць працэс асіміляцыі і генацыду народа, нарэшце, з абнародавання археолагам З.Пазьняком вынікаў раскопак у Курапатах. З гэтага кіпучага булёну і выкрышталізаваўся і стаўся Аргкамітэт народнага фронту "Адраджэнне", у якім пачэсную і актыўную ролю ад самага пачатку адыгрывалі і В.Быкаў, А.Марачкін, В.Вячорка, М.Купава, М.Ткачоў, Н.Гілевіч, М.Чарняўскі, П.Садоўскі, С.Свістуновіч, В.Івашкевіч, А.Мальдзіс і дзесяткі іншых беларускіх дзеячаў.

Чытаць далей...
 
Парадоксы белорусской истории Друк E-mail
01.08.2008 | 15:41 |

Иваны, не помнящие родстваЧитатель из г.п. Лиозно Витебской области Г.Т.Агнищенко пишет:

"Написать вам меня вынудило следующее наблюдение и выводы – сами судите, правильные они или нет. Изучая энциклопедию БССР в 5 томах, справочник Витебска, а также книгу "Нашы гарады", пришел к не совсем приятному для себя выводу, что мы, белорусы, потеряв историческое чувство национального достоинства, превратились в "Иванов, не помнящих родства".

"Иваны, не помнящие родства"

Вот доказательства: в витебском справочнике 407 страниц, а в энциклопедии БССР во много раз больше, еще около 350 страниц в "Наших городах" – и во всех них красной нитью проходит, что если бы не советская власть, то никакой Беларуси никогда бы не было, а в городах, если бы не улицы Ленина и Маркса, то и смотреть нечего. С подобным убеждением я встречаюсь и среди некоторых белорусов. Один из моих собеседников как-то заявил, что до прихода сюда России здесь ничего не было. Смолчать я не смог и посоветовал ему читать соответствующую литературу, а не наклейки на бутылках. И таких "белорусов" сейчас еще, к сожалению, немало – которым все равно, что здесь будет в дальнейшем.

Чытаць далей...
 
Российская империя уничтожала ратуши в Беларуси как напоминание о былой вольности и европейском прош Друк E-mail
19.06.2008 | 10:29 |

Совместный проект «Комсомолки» и сайта Андрея Дыбовского «Глобус Беларуси»

Ратушей у нас сохранилось пять плюс отстроенная заново в Минске и восстановленная в этом году в Могилеве.

А ведь Магдебургское право в Беларуси имело около 60-ти городов и местечек! И во всех этих «городах с вольностями» были ратуши.

Объединить Витебск и Слоним в один маршрут невозможно, поэтому мы просто расскажем о сохранившихся белорусских ратушах.

Минск

14 марта 1499 года великий князь Великого княжества Литовского Александр дает Минску Магдебургское право. И в Минске строят ратушу. Сначала деревянную, а спустя сто лет - каменную. Вокруг ратуши разбит сквер, с ратушного балкона для минчан играет городской оркестр. В ратуше разместился магистрат, суд, гауптвахта, городовой, полиция, архив.

В 1851 году по личному приказу российского императора Николая I губернатор Федор Шкляревич уничтожает ратушу. Формальная причина - «упорядочение застройки Соборной площади» (примерно так же и сегодня у нас оправдывается снос старинных зданий), действительная причина - вырубить под корень всякое напоминание о былых вольностях города и европейском прошлом Минска. В 2003 году ратуша восстановлена по старым чертежам. И, как и 400 лет назад, становится одним из символов нашей столицы.

ЗДЕСЬ ЖЕ: Петропавловская церковь 1612 года, монастырь бернардинцев XVII века.


Несвижская ратуша 1596 года - самая старая из сохранившихся.
Несвижская ратуша 1596 года - самая старая из сохранившихся.
Фото: ВАЛЬКОВИЧ Елена
Чытаць далей...
 
Анджей Вайда: «В Катыни рядом с телами польских офицеров лежат тысячи белорусов, о которых забыли... Друк E-mail
06.06.2008 | 09:55 |
Корреспондент «БелГазеты» Анастасия Костюкович на недавно прошедшем Берлинском кинофестивале посмотрела   картину режиссера Анджея Вайды «Катынь», номинированную на «Оскар» в категории «Лучший иностранный фильм», и побеседовала с режиссером

Пуля в затылок. Перезарядка. Пуля в затылок. Перезарядка. Бульдозер засыпает землей котлован с трупами. Последний кадр: рука с зажатыми в кулаке четками. Дальше - черный экран… В Берлине публика вместо продолжительных оваций кричаще молчала в темноте. Пронзительная тишина, кажется, все 10 минут, пока шли длинные титры. 70-летнее молчание о Катыни можно считать окончательно завершенным с последними кадрами фильма «Катынь» Анджея Вайды.

«Пепел и алмаз», «Земля обетованная», «Дантон», «Пан Тадеуш», запрещенный к показу в СССР «Пилат и другие», дилогия «Человек из мрамора» и «Человек из железа» с кадрами документальной съемки митингов «Солидарности» - название каждой из 40 лент Анджея Вайды звучит как заголовок объемной главы истории польского кино. Как никому другому, Вайде подходит титул «живой памятник»: режиссер входит в избранную когорту киноклассиков, удостоенных наград всех крупнейших фестивалей мира - Каннского, Венецианского, Московского, Берлинского, а также «Оскара», «Сезара», «Феликса».
Чытаць далей...
 
<< [Першая] < [Папярэдняя] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 [Наступная] > [Апошняя] >>

Вынікі 118 - 130 з 131
БелСаЭс «Чарнобыль»

КОЛЬКІ СЛОЎ НА БРАМЕ САЙТА :

Народ і нацыя: Колькі слоў на Браме сайта
|


Шаноўныя, перад вамі спроба адкрытай і шчырай размовы пра найбольш важнае і надзённае, што даўно паўстала і востра стаіць перад нашым народам, цяпер — асабліва, — ратаваць сябе ў супольнасці, у суладдзі, берагчы і развіваць творчы дух народа і нацыі. Я ведаю, што гэтыя словы і тое, што за імі стаіць, дойдзе далёка не да кожнага розуму,...
Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП)
|


Памяць народа – перадумова для далейшага яго развіцця ў грамадзянскай супольнасці і выканання ім ролі крыніцы ўлады і крыніцы дзяржаўнасці. Інстытут Нацыянальнай Памяці (ІНП) ёсць грамадзянская ініцыятыва па выяўленні і раскрыцці найвыдатнейшых старонак беларускай гісторыі, абароне этнакультурных каштоўнасцей і выкрыцці злачынстваў супраць свайго народа, калі б яны ні былі ўчыненыя. Ніжэй прыводзяцца і іншыя вытрымкі з палажэння Аргкамітэта...
Joomla! Ukraine

НАВЕЙШЫЯ ПУБЛІКАЦЫІ :

Хатынь спаліў… былы савецкі афіцэр
Погляд | Гістарычны матыў


21 сакавіка 1943 году на шашы Лагойск-Плешчаніцы партызаны абстралялі нямецкую калону. Адным з забітых быў капітан Ганс Вёльке чэмпіён Берлінскай Алімпіяды 1936 году, якому сімпатызаваў Гітлер.У адказ на наступны...
Выстава фоторабот «На мяжы тысячячагоддзя»
Брама сайта | Галоўнае


4-27.09.2018 г. у фотогалерэі кінатэатра "Цэнтральны" (горад Мінск) адбудзецца выстава фотаработ. Уваход вольны.    ...
ОБ ИСТОКАХ И ВРЕМЕНИ ФОРМИРОВАНИЯ БЕЛОРУССКОГО ЭТНОСА
Погляд | Даследаванні


Анатоль Астапенка В статье подвергается критике концепция «древнерусской народности». Наиболее приемлемой, исторически оправданной мыслью об этногенезе белорусов, является концепция балтского происхождения. Предлогается новая парадигма, согласно которой белорусский этнос имеет тысячелетнюю...
З высокім Сьвятам!
Брама сайта | Галоўнае


Сяргей Панізьнік. "Сьцяг"      Сьветлым полем я нясу агнявую паласу: як маланка, нада мной зіхаціць над галавой                    Сьцяг мой вольны,                    Сьцяг мой сьмелы,                    Сьцяг мой...
Не забаўка і не нажыва
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Ужо 60-т гадоў стала і плённа працуе на ніве беларускага прыгожага пісьменства празаік і публіцыст, інтэлектуал Эрнэст Ялугін. Нарадзіўся ён у 1956 г. на станцыі Асінаўка...
Стваральнік жывых твораў
Погляд | Асоба


Яўген Гучок, паэт, публіцыст Сёлета (19.11.2016 г.) выдатнаму майстру беларускага слова, гарачаму патрыёту Беларусі, пісьменніку, сябру Саюза беларускіх пісьменнікаў Эрнесту Васільевічу Ялугіну спаўняецца 80 гадоў. Яго творчы, як і жыццёвы, шлях не...
"Вялікае сэрца" (прысвечана В.Якавенку)
Погляд | Асоба


Яўген Гучок    2 сакавіка 2018 года споўнілася сорак дзён, як пайшоў у іншы свет (няма сумневу, што ў лепшы - у нябесную Беларусь) публіцыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч Васіль Цімафеевіч...
Васіль Якавенка пасьпеў паставіць свой асабісты подпіс пад пэтыцыяй за гавязьнянку
Погляд | Асоба


Валер Дранчук. Слова на разьвітанне Апошні час мы стасаваліся мала. Сустракаліся выпадкова і амаль не тэлефанавалі адзін аднаму. Раней інакш. Наступальна актыўны Васіль Цімафеевіч сыпаў прапановамі, даволі часта запрашаў да сумеснай...
Увечары 22 студзеня 2018 года памёр Васіль Якавенка
Погляд | Асоба


Разьвітаньне адбудзецца 24 студзеня у рытуальнай зале мінскай Бальніцы хуткай дапамогі (Кіжаватава, 58б)  з 14:00 да 15:00. Пахаваны пісьменьнік будзе на Заходніх могілках.  ...
Выйшаў з друку новы раман вядомага пісьменніка і публіцыста В. Якавенкі «Абярэг»
КНІГІ | Навінкі


Ён прысвечаны навейшай гісторыі Рэспублікі Беларусь і асвятляе надзённыя пытанні культуры і нацыянальнага жыцця. У аснову твора пакладзены гісторыі, нявыдуманыя і пераасэнсаваныя аўтарам, падзеі і з’явы апошніх гадоў. Персанажы...
2018
Брама сайта | Галоўнае


...
Васіль Якавенка. «Пакутны век». 2-е выданне.
КНІГІ | Нятленнае


Якавенка, В. Ц. Пакутны век : трылогія / Васіль Якавенка; 2-е выд., дапрац. - Мінск : Выд. ГА «БелСаЭС «Чарнобыль», 2009.- 896 с. ISBN 978-985-6010-30-2. Падобнага твора ў беларускай...
Матей Радзивилл: «Беларусь – очень близкая для меня страна»
Погляд | Гістарычны матыў


Об истории и современности знаменитого польско-белорусского дворянского рода Радзивиллов «Историческая правда» беседует с князем Матеем Радзивиллом. - Пан Матей, расскажите, пожалуйста, к какой ветви Радзивиллов Вы относитесь? - Все, ныне...
Сяргей Панізьнік. Палуба Калюмба
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


  Згодна з легендай, якая ходзіць за акіянам, амерыканскі кантынент адкрыў 500 гадоў таму мораплавацель -- нехта народжаны на нашай зямлі у дзяржаве Вялікім Княстве Літоўскім. Наш зямляк, паэт Янка...
Васіль Якавенка: "Пакутны век". Да 10-годдзя выдання
КНІГІ | Нятленнае


Фільм, зняты Уладзімірам Каравацк ім ў 2007 годзе, аб чытацкай канферэнцыі ў Мінску па кнізе-трылогіі беларускага пісьменніка Васіля Якавенкі "Пакутны век", упершыню апублікаванай у 2006-м годзе. Мантаж відэа ў 2017...
Васіль Якавенка: Б’е набатам інерцыя чарнобыльскай безадказнасці!
ДЗЯРЖАВА І МЫ | ПостЧарнобыль


Ён заўжды быў і застаецца чарнобыльцам – ад пачатку нараджэння Зоны. Дзе ў зоне ж адчужэння апынуліся яго родныя Васілевічы. Пасля былі шматлікія падарожжы па забруджаных радыяцыяй раёнах. У 1991-96...
“Крывіцкія руны - ІІ”
КНІГІ | Нятленнае


Крывіцкія руны : вып. ІІ, беларускі культурны мацярык у Латвіі. / уклад., прадм., камент. М. Казлоўскага, С. Панізьніка. - Мінск : Кнігазбор, 2017. - 452 с. ISBN 978-985-7180-05-9. У том выбраных твораў «Крывіцкія...
Глядзець вачыма будучыні
ТВОРЫ | Пісьменнік і час


Шмат гадоў назад у газеце "Голас Радзімы" (№ 50-52, 30 снежня 2004 года) была апублікавана гутарка сябра ГА "МАБ" Веранікі Панізьнік з прафесарам факультэта германістыкі і славістыкі ва ўніверсітэце канадскага горада...
БелАЭС: чаго баіцца МАГАТЭ?
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Беларуская АЭС


Астравецкая АЭС цалкам адпавядае стандартам МАГАТЭ, сцвярджае афіцыйны Менск. Са справаздачаў экспертных місіяў гэтай арганізацыі ў Беларусь, аднак, вынікае іншае. На думку агенцтва, Дзяржатамнагляд Беларусі - няздольны забяспечыць бяспеку...
Ярослав Романчук: Беларусь медленно, но верно избавляется от нефтяного проклятья
ДЗЯРЖАВА І МЫ | Экалогія


Конфликт с Россией вокруг цены на энергоресурсы избавит Беларусь от нефтяного проклятья и, если не помешает АЭС, вынудит инвестировать в зеленую экономику и в развитие возобновляемых источников энергии. Как заявил...
Joomla! Ukraine

Новыя каментары :

КОЛЬКАСЦЬ ПРАЧЫТАНЫХ СТАРОНАК 
з 1 снежня 2009 года

КОЛЬКАСЦЬ НАВЕДВАЛЬНІКАЎ САЙТА 
mod_vvisit_counter Сёння 938
mod_vvisit_counter Учора 3121
mod_vvisit_counter На гэтым тыдні 4059
mod_vvisit_counter У гэтым месяцы 34233